günler günlerin ardından...

Yine yuvarlanıp gidilesi günlerdeyiz... rüzgar gibi geçiyor haftalar. En çok da Cuma günlerinin çarçabuk gelmesi beni mutlu ediyor... Ama bugün biraz karışığım... Önce geçen iki günden başlayım. Lastik Kadın ve İnanılmaz Aile Çetesi söz verdikleri gibi geldiler, pek de iyi ettiler... İşte Alis Harikalar Diyarında hissi uyandıran, hadi bir poz verin dediğimin saniyesinde duvarın dibinde konuşlanan Çete (soldan sağa Aktris, Kokoş Kurabiye ve Narnia Fatihi):

Bu arada Lastik Kadın küpeleri ve yemek sonrasında misafir olarak bana yaptığı Türk Kahvesi ile gönlümü bir kez daha fethetti. Zaten Kaplumbağa'da çıkarttığı bilumum agucuk gıgıcık sesleri ile kendilerine olan sevgilerini bizzat dile getirdiler.

Dün ise Emelim ve Annesi Fahri Anneannemiz geldi... Kaplumbağa yine Emelimi öyle bir tavladı ki :))) Emelim ve Kaplumbağa arasındaki aşk da görmeye değerdi..

Bugün ise çok farklı... Önce Melek Arkadaşım bir şarkı göndermiş ki bana akıllara ziyan... dinlerken hüngür hüngür ağladım ama ne buraya yazmaya niyetim var şarkıyı ne de Melek Arkadaşımla olan gönül bağının ayrıntılarını... biliyorum ki blogumu okuyor... dualarımın onunla olduğunu bilmesini isterim...

Bana gönderdiği şarkı o kadar özeldi ki sonrasında KocaMan'ı arayıp, işyeri falan dinlemeden, salyasümük telefonda... neyse ki sesini duydukça rahatladım...

Değişik bir gün geçiriyorum... karışık. Bu arada nefis bir kitaba başladım: the Tipping Point- Malcolm Gladwell. Şimdi biraz onu okuyacağım... kafam dağılsın.