21.06.2006

hey gidi


Bunlar yeni konuklarımız. Sultan Ana ve limonla zeytini... Aktrisim gitmeden önce süt verdi hergün. Şimdi alıştılar bize. Her akşam üstü bekliyorlar:) Akşamüstü neşemiz oldular:)

Aktris şimdiden döneceğim diyor oraya. Bu sene erken pes etti. Rekabet ortamı böyle birşey olsa gerek:) Kaplumbağa doğmadan önce 2-3 ay kalırdı anneannesiyle, gezer dururlardı. Bakalım bu sene nasıl olacak.

Kaplumbağa biraz sözlerimi anlamaya başladı sanırım. Hayır diyince donup öylece yüzüme bakıyor, kıyamayıp öpüyorum parmaklarını tek tek.

Ben Aktris gittiğinden beri çok afalladım evde. Aktris doğduktan sonra demiştim ki: Yahu bu kız aramıza katılmadan önce bir naapıyorduk Maşuk, Ediyle Büdü gibi miydik, ne yer ne içerdik, nerelere giderdik, hafıza sıfırlandı... Şimdi Kaplumbağa da katıldı ya bize, Aktris ilk defa ayrıldı o doğduğundan beri. Ben dün gece şöyle düşünürken buldum kendimi: Yahu ben tek çocukla sıkılmadan nasıl yaşadım 8 sene, bir de yoğun olurdum, koştururdum, nereye koşturuyordum, ne işim gücüm vardı benim, bak kız gitti, yapacak hiçbirşey bulamıyorum...

Nasıl da hayat şekillendirdikçe beni ben de hafızayı sıfırlıyorum. Aferin bana:)

Bir de bu aralar kaybettiğim tüm yakınlarımı hatırlayıp duruyorum gün içerisinde, evde mesela yatak odasından mutfağa yürürken, ya da evi toplarken, ya da bilgisayarda iş yaparken.Sabahleyin yatağı toplarken Maşuk'un alyansını görünce aklıma geldi canım Bone Collector'ımız. O bizi götürmüştü bir arkadaşına, iki külçe altın almıştık (külçenin minnacık olduğunu ben ilk defa orda görmüştüm), al demiştik, bize el yapımı bir çift alyans yap, fakat ben altın takmam, sevmem, böyle gümüşlü falan olsun, arkadaşı da elleriyle yapmıştı alyanslarımızı, hatta minik çekicinin izleri bile var üzerinde hala. bu fikri bize o vermişti, sonra kızmıştı üçümüzün kısa bir süre paylaştığımız evden evlenerek ayrıldığımız için... hey gidi günler.
 Posted by Picasa

3 Yorum:

kedi dedi ki...

Çok yaşa sardunyam papatyam,biz de eşimle çocukları biyere bıraksakta kafa dinlesek diyoruz,sonra mal gibi birbirimize bakıp duruyoruz ;P

Hakikaten çocuksuzken insan hayatı ne kadar da renksizz,keyifsizz,eğlencesizz ve sanki amaçsız gibiymiş dimi,Allah eksikliklerini göstermesin,canları sağolsun yavrularımızınnn:)))

Aktristi göndersinler biran önce,sen eskiler,yitirdiklerin falan derken kafayı yiicen mazallah ;P

Aslı Cin dedi ki...

Ne acı değil mi, sevdiklerimizin yokluğuna alışmak.

Demek diğer bir çocuğum olursa ben de öyle düşüneceğim. Demek ki aslında hala yer var hayatımızda birilerine daha zaman ayırmak için.

Sardunya dedi ki...

biyom pisim- bu gidişle yakındır kızım kuzumun dönüşü ya da benim gidişim:)
aslı- biz hayatımıza öyle bir yayılmışız ki fark etmiyoruz nelere daha vakit ayırabileceğimizi. bu arada annelik nişanına bayıldım:)