"...
Hangi kutsal kitapta "çocukları öldürün" yazıyor?
"Savaş", büyük ve geniş bir kelime, "düşman" da öyle, öylesine geniş ki bu kelimeler içlerine binlerce, yüz binlerce çocuğun ölüsü sığıyor ve biz bu kelimeleri telaffuz ettiğimizde aslında ölen çocuklardan bahsettiğimizi unutuyoruz; bir füzeyle yıkılan binada, bombalanan dağda, bir mayınla havaya uçan kamyonda ölen "düşmanların" çocuklar ve çoğunlukla da birbirlerine çok benzeyen fakir çocuklar olduğunu aklımıza getirmiyoruz.
İnsan soyunun bütün tarihinin ve gelişiminin savaşlarla oluştuğunu biliyorum elbet, bir çağdan bir çağa ancak savaşlarla geçebildiğini, dünyanın ortak bir uygarlığa kendi kanını dökmeden ulaşacak bir düzeye henüz varmadığını da biliyorum.
Savaşı durduracak bir gücüm de yok.
Ama savaşların biteceği bir çağa giden yolun ilk adımının, "benim için bir çocuktan daha önemli bir vatan, bir bayrak, bir din, bir ırk yoktur" demekle atıldığını da biliyorum.
Bir tek çocuğun hayatını kurtarabileceğimi bilsem vatanımdan, bayrağımdan, dinimden, ırkımdan vazgeçerim.
Bir Kürt çocuğunu bir Türk çocuğundan, bir Yahudi çocuğunu bir Arap çocuğundan, bir Amerikalı çocuğu bir Iraklı çocuktan ayırt etmem.
Hiçbir çocuğun ölümü sevindirmez beni.
Onların hepsi çocuk.
Vurulup yıkıldıklarında, sönmekte olan gözleriyle son kez hayata bakıp başları toprağa düştüğünde, onlar sadece ölü çocuk oluyorlar
..."
tamamı
Hangi kutsal kitapta "çocukları öldürün" yazıyor?
"Savaş", büyük ve geniş bir kelime, "düşman" da öyle, öylesine geniş ki bu kelimeler içlerine binlerce, yüz binlerce çocuğun ölüsü sığıyor ve biz bu kelimeleri telaffuz ettiğimizde aslında ölen çocuklardan bahsettiğimizi unutuyoruz; bir füzeyle yıkılan binada, bombalanan dağda, bir mayınla havaya uçan kamyonda ölen "düşmanların" çocuklar ve çoğunlukla da birbirlerine çok benzeyen fakir çocuklar olduğunu aklımıza getirmiyoruz.
İnsan soyunun bütün tarihinin ve gelişiminin savaşlarla oluştuğunu biliyorum elbet, bir çağdan bir çağa ancak savaşlarla geçebildiğini, dünyanın ortak bir uygarlığa kendi kanını dökmeden ulaşacak bir düzeye henüz varmadığını da biliyorum.
Savaşı durduracak bir gücüm de yok.
Ama savaşların biteceği bir çağa giden yolun ilk adımının, "benim için bir çocuktan daha önemli bir vatan, bir bayrak, bir din, bir ırk yoktur" demekle atıldığını da biliyorum.
Bir tek çocuğun hayatını kurtarabileceğimi bilsem vatanımdan, bayrağımdan, dinimden, ırkımdan vazgeçerim.
Bir Kürt çocuğunu bir Türk çocuğundan, bir Yahudi çocuğunu bir Arap çocuğundan, bir Amerikalı çocuğu bir Iraklı çocuktan ayırt etmem.
Hiçbir çocuğun ölümü sevindirmez beni.
Onların hepsi çocuk.
Vurulup yıkıldıklarında, sönmekte olan gözleriyle son kez hayata bakıp başları toprağa düştüğünde, onlar sadece ölü çocuk oluyorlar
..."
tamamı
5 Yorum:
ABD nin savunma sekterimiydi o zenci kadın. yani elif bayandan ziyade anne olması gerekir gibi geliyor bana.
nimet
Hiç bir şey yapmadan öylece seyrediyoruz o insanı daha beter çaresiz kılıyor.
Elif hoşgeldin. Kadınların da politikada erkekleşmeden ayakta kalabildiklerini ben henüz görmedim. Hele de anneliğin kadınlığın en sert köşelerini itinayla törpülediğini düşünürüm. Kadınlar ya da erkekler... şu fikrine katılmamak mümkün mü: dünyada savaşlar azalsa.
Nimetim... beyaz döpiyesi ve topuklu ayakkabıları kadının hafızama kazındı. Savunma Bakanı evet.
Age35.. yapılabilecek birşeyler olmalı. olmalı. olmalı.
büyümez ölü çocuklar.
bunlara neden olanları KINIYORUM
Kraliçem- işte o "bez bebek" gibi düşmeleri çıkmıyor aklımdan, hafızamdan.
Yorum Gönder