olamadım

Evet zormuş yaz deyince yazmak. Çalış deyince para kazanmak, çocuk deyince anne olmak gibi. Ya da çocuk da yaparım kariyer de gibi.

Ama ben düpedüz itiraf etmek istiyorum. Yapamadım. Kariyer yapacak kadar hırs donanımlı değildim. Hayat arkadaşımdan ayrı tutacak kadar ekonomik özgürlük istemedim. Boşalttık ceplerimizi ortaya. Tutunduk birbirimize. Devam ettik.

Törpülenmek istedim. Pençelerimi söktürmeyim dedim ama hafif bir törpü lazım. Nasırlar kalsın lütfen. En iyi törpü annelikmiş. İki çocuğuma sarıldığımda erimemden anladım.

Bıraktım işi, gücü, sunumları, toplantıları, sosyallik adı altında yapılan bilcümle toplaşmaları. Çünkü ahtapot olmak istemedim. İki elim varken henüz durdurayım dedim reklamların pompaladığı evrimi. Koşmayacağım dedim. Ağır ağır yürüyeceğim. Bölünmeyeceğim, bölünmeden de büyüyebildiğimi göstereceğim. Ben hem çamaşır asıp hem tayyör giyemem mesela. Ya da mama kalıntılarıyla oyalanırken iş yerindeki küçük ölçekli insanların kronik yaralarını iyileştirmelerine kafa yoramam. O mamayı temizlerken mama olmalıyım. Akmalıyım halının içine. Ordan bakmalıyım etrafımdaki evrene. Tüm dünyayı dört duvardan ibaret zannetmeli, dört duvar içerisinde bir sürü duygusal plazalar inşa edip kendi kendime canım istediğimde bir nefesimle yıkmalıyım işyerlerimi.

Olamadım orkid kadını. Kariyerden daha güzel süt kokan çocukları seçtim. Perihan Abla’ların neslini tüketmemeye çalıştım ofislerdeki floresans ışıklı zincir elektronik postalarla dünyayı protesto edeceğime. Mahalledeki esnafı kalkındırma derneği kurmak mesela bana daha anlamlı geldi işten çıkıp, dondurulmuş gıdalarla dondurulmaya yüz tutmuş bir aileyi beslemeye kıyasla.

Toner kokularının yerini kurabiye sıcaklığı, klavye tıkırtısının yerini ev telaşı, fotokopi makinasının transa sokan kör ışığının yerini saksılardaki tomurcuklar aldıkça dedim ki
“olamazsın tabi sen orkid kadını”. Çünkü biliyorum ki bir kere yakaladım bu şansı ben. Bir daha çocuklarım çocuk olmayacak, bir daha ben olmayacağım, hayat arkadaşımı başka hayatlarda asla bulamayacağım.

Kronik kanamalı bir kadın olmaktansa anemik ama gözleri felfecir okuyan bir hayatı seçtim. Orkid kadını olamadım.

Sardunya.