derin

Yazacaklarimin ne kadari kisisel tarihime not olarak dusulmeli ne kadari unutulmali ne kadari olum aninda hatirlanacak kareler arasinda yer almali bilmiyorum.

Kaplumbaga hic hesapta yokken, hesaplarin otesinde ortada hicbir semptom yokken ve hatta var olan tek semptom bol salya ve hafif burun akintisi iken bize kotu bir surpriz yapti...

-Alo Masuk, Kaplumbaga'da bir aksilik var. Kucagimdan hic inmiyor ve surekli uyukluyor. Hicbirsey de yemiyor, icmiyor.
...
- Alo Dr Hanim, sizi de rahatsiz ettim ama Kaplumbaga nefes alirken biraz zorlaniyor gibi. Burun akintisi var sadece. Hayir hic ates olmadi. Peki tamam 2 gibi getiririm.

....
-Yooo hayir acil gitmiyoruz. Kornaya falan basmayin sofor bey. Panik yapmayalim milleti. Birseyi yok, burnu akiyor. Kontrol edecek doktorlar hastanede. Gediklisi olduk ya artik biz de Hacettepenin.
...
- Sofor bey dudaklari morardi mi bana mi oyle geliyor bir bakar misiniz?
- Abla ben yakiyorum dortluleri, acil gidelim.

...
- Alo Masuk, bunlar yatiracaklar hastaneye Kaplumbagayi. Test falan diyorlar. Gelebilirsin di mi?

....
Ve yattik hastaneye. Tam bes gun. Sayili gun cabuk gecmezmis. Cocugunuzun damar yolu acilirken ilk seferinde kapinin onunda agliyorsunuz, ikincisinde uzaklasmayi ogreniyorsunuz, ucuncusunde gidip yapilmasi gereken diger isleri yapiyorsunuz hazir cocuk emin ellerdeyken.

Teshis bronsiyolit ve zaturre baslangici. Buna bagli tasikardi. Ama oyle vakalar gordum ki seninkinin nesi var diyen refakatci annelere cigerleri enfekte olmus demeye utandim. O kadar minik bir dertti ki bizim ki.

Arrest'in ne oldugunu ogrendim. Kalbi duran minik bir cocugun annesinin sinir krizi gecirip bayilirken babasinin nasil tas kestigini koridorun ortasinda. Yeni tay tay duran bir bebegi hastane karyolasinda zaptetmenin ne zor oldugunu. Damar yolunu kirk saatte acabilirken doktorlar Kaplumbaganin birkac saatte sokup atabildigini damar yoluna takilan igneleri....
Bir gece once evde yerde halida yuvarlanirken Aktris ve Kaplumbaga'yla bir sonraki gece sabaha karsi serum takili, maskeli Kaplumbaga ile hastanede olusumuza bir sure akil sir erdiremedim. Aksam saat 7'den sabah 4'e kadar Kaplumbaga'yi koridorda volta atarak kucagimda pis pislayabilecek kadar guclu oldugumu ogrendim. Bir de hasta cocuklara oyuncak vermenin ne buyuk bir mutluluk oldugunu, hem cocuk hem anne icin...

Hastaneleri ziyaret ederdik bazen, oyuncak dagitirdik. Annelerin o yorgun yuzlerine bakmaktansa cocuklara sinirli surede oyuncaklari dagitma telasinda olurdum hep. Sonra bir anda kapida kucaginda cocuguyla dikilen anne ben oldum. Bir baba oyuncak dagitti. Sanirim kadir gecesiydi. Kaplumbaga cok mutlu oldu. Ben de kimseye göstermeden agladim.

Bu sefer daha derine iz birakti bende... cok derine.