Maraton yine başladı. Zil çaldı. Artık sabahları 6.54'te kalkıyorum. Aktris'in 7 buçukta evden çıkması, 4 buçukta eve geri gelmesi bana gittikçe daha da saçma gelmeye başladı. Çoook uzun bir süre bu. Gerçi kendi memnun hayatından. Sanırım beni kemiren anne kurdu gibi birşey.
Hani bazen diyorum ki al çocuğu okuldan. Dışarıdan bitirsin okulları... Mümkün olduğu kadar az müfredatlı bir beyni olsun. Sinir sistemi çökmesin:)
Havaların karsız olmasını fırsat bilip Kaplumbağa ile gittikçe tavşan hızına yaklaşarak mahalle gezilerimizi sürdürüyoruz. Bugünkü istikamet caddeye çıkıp beş kırmızı düğme almak. Aktris hanım'ın okul ceketinde bir düğme kalmış. Dört tanesi kayıp.
Ben neden sökük düğmeleri, burnu akmış çocukları, kirlenmiş elleri seviyorum ki....
Üstteki fotoğrafı da aç olduğum için koydum :) Rejime devam ediyorum ama artık sürekli açıp. Sanırım sadece üç ay sürdü motivasyonum. Bu bile inanılmaz bir rekor benim için.
Amaaan... işte öyle. Ne gereksiz bir post oldu bu. Ama canım birşeyler de yazmak istedi. Uyanamadım mı nedir? yok yok tamamen huysuzluk:)
4 Yorum:
Ben de açım sardunya, açımmmmm..
Ama hala kararlıyım, 20 kg gidecek.
11 i gitti, dokuzu kaldı, ne kaldı kii..
Aman motivasyon gitmesin, vallahi alınan kilolar çok zor veriliyor çok. Bu arada yazınız bence en güzellerinden biri. Çocukları anlatıyor, yaşamı, evin içindeki heyecanı. Severim ben böyle içten aktarımları :)
Fizik tedaviye sevindim, geçmiş bitmiş olsun inşallah.
Bir de rejime destek vermeye geldim ;)
okul işlerini ben de çok düşünüyorum sardunya. homeschooling diye bir şey var aslında. türkiye'de değil tabiy :p hoş onun için disiplin gerek o da bende yok da okul işlerini çok düşünüyorum ya.
cem artik gitmiyo oyun grubuna. tekrarlayan soğukalgınlığı nedeniyle fakat bi rahatlama oluştu bende. bugün mail atmışlar yuvadan sevenler gününüz kutlu olsun diye. 2.5 yaşındaki çocuklara da kalpli malpli bi şeyler yaptırıp poz verdirmişler :,(
Yorum Gönder