Boş

Yazayım bari dedim iki satır. Ama ne yazacağım ki dedim. Aman başla, nasıl olsa bulursun birşeyler dedim. Dün birden bire vücudumun nasıl şalterleri kapatıp beni yorgun bıraktığını anlatsam çok mutsuz bir başlangıç olacak dedim. Gerek yok böyle umutsuzluğa, mutsuzluğa dedim. Maşukun nasıl dört döndüğünü yazsam yazarak anlatılmaz o dedim. Bugün hiçbirşey konuşmadan sadece kahve içerek nasıl sohbet edildiğini, nasıl dertleşildiğini öğrendiğimi yazsam zaten kimse inanmaz dedim. Acaba güzel bir Ezginin Günlüğü şarkısı mı dinlemeli dedim. Yazayım iki satır öyle dinlerim dedim. Fotoğraflara baktım. En çok bu fotoğrafa takıldım. Sonra da oturdum bu boş yazıyı yazdım:)