Bugün sabah hava farklı koktu. Sanki herkes bana bakıyordu. Telefonum çaldı mesela. Utanarak konuştum, çaktırmadan da gülümsedim. Elim ayağım birbirine dolaşır sandım. Dolaşmadı. Düşmeden yürüyebildim. Herkes ayak ucuna basarak camını tıklattı kah telefonumun kah monitorun. Selam verip gittiler.
Dışarıda yağmur yağıyormuş. Islanmışım. Fark etmedim yürürken. Sonra kaç yıllık o kapıdan girdim içeri. Geçtim masaya oturdum. Yazmaya başladım. Yazdıkça da kaldırımla bağlarını sündüre sündüre koparıp bir ayakkabının altında gezmeye giden sakız gibi hissettim. Sündükçe sündüm. Hem kopmak istedim hem kaldırıma yapıştım sımsıkı.
Ben bugün sanki ilk defa kendim için birşey yapıyormuş hissine kapıldım. Kendimi hissettim. Vay be dedim. Hoşgeldin dedim:)
Ben bugün sabah Aktrisi okula gönderip Kaplumbağa'yı ilk defa evde bırakıp sabah Maşukla kolkola işe gittim....
Foto: Öyle işte... ilmek ilmek ilmek ilmek ilmek
5 Yorum:
Aaa, ne guzel (yani o kendini hissetmek). Haftaici hergun mu?
Sardunya, Eda'daki çerçevelerine bayıldım, tek kelimeyle harika olmuşlar. Ben de istiyorum !
Ne güzel..:))
hoşgeldim demişsin, hoşgeldin...
hoşgeldin sardunyacimmm
hoşgeldin..
ilmek ilmek ilmek ilmek ilmek .....
Yorum Gönder