26.01.2008

Çocukluk- kelime oyunları


Hangi kelimelerle düşünür, hayal kurar, kızar ya da içinden ağlar ki insan çocukken? Ya da güzel gelen bir karneyi salonda yemek keyfi yapıp kutlarken içinden hangi kelimelerle güler bir çocuk? Ya da bir çocuk ne zaman anne olur? Bir anne ne zaman çocukluğunu geride bırakır? Bilemedim. Anne oldukça çocuk oldum.

20 Yorum:

Geveze Kalem dedi ki...

Nice 10'lu yıllarının sağlıkla, mutlulukla birikmesini dilerim.
Karne başarılarının diğer başarılarına başlangıç olmasını dilerim.
Anne oldukça çocuk olan anneye sevgilerimi iletirim.:)

nimetin.blogspot.com dedi ki...

sardunyam yine mest ettin beni

nimet

etki alanı dedi ki...

Bir anne,anne olduğu zaman çocukluğuna geri dönüyor.Onun yerine koyup kendini,ona göre düşünüp yaklaşıyor çünkü...
Ben hem 22 yaşında Zeynebim,hem de 13 yaşında Fıratım...
Çocuk ruhlu kadınlar adınaaaa..!
Tütü

s. dedi ki...

Hangi kelimeler? düşünüyorum :/
Sağol! hatırlattığın için...

Adsız dedi ki...

Sevgili Geveze Kalemcim
Teşekkür ederim güzel dileklerin için. Sevgimiz karşılıklı:)

Adsız dedi ki...

Nimetcancan
:))))

Adsız dedi ki...

Sevgili Tütü
Aslında çocuk ruhumu büyürken, büyümeye özenirken geride bıraktım. Çocuklarımla beraber içime doğru yeni bir çocuk doğurdum ben. Bu doğan benim çocukluğumdaki halimden öte çocuklarımın çocuğu:)))Ne diyorum ben yaaa.....:)

Adsız dedi ki...

SS

O kadar büyüleniyorum ki ben bu dil konusunda. Bebekler nasıl rüya görür mesela. Vücut dilinin yetmediğini fark ettiklerinde akıllarından geçen düşünceleri nasıl içsesleri dile getirir? vs vs vs
Valla çok acayip birşey hem çocukluk hem kelimeler...

Tabiat Ana dedi ki...

sevgili sardunya,
düşünüyorum da onlarla yeniden büyümek bazen yalnız büyümekten daha eğlenceli daha öğretici oluyor gibi geliyor bana.

Adsız dedi ki...

Sevgili Tabiat Ana
Öğreticiliği bir yana
cidden daha keyifli oluyor:))))) Ben hep küçülmek istiyorum:)

Ebru Oğuş dedi ki...

sevgili sardunya, içten içe çocukken daha anne olan, anne olunca da yeniden çocuk olabilen şanslı sen; ne güzel, ne keyifli. hem sen hem onlar şanslı;)
nice 10'lu yaşlar ve bir 10. yaş kutlaması daha diliyorum. sevgiler.

Adsız dedi ki...

O güzel karneyi ben de kutluyorum ve nice 10 yıllara da diyorum.O iki fıstığı benim için öp

Derin Sularda dedi ki...

Anneoldukça çocuk olabilmeni çok sevdim :)

Adsız dedi ki...

Ebrucum
Çok teşekkür ederim. Kimbilir öbür 10. yaş nasıl kutlanacak:) Bizle mi? Sanmam:)

Adsız dedi ki...

Çenebaz
Çok teşekkür ederim. Öptüm bile:)

Adsız dedi ki...

Yıldız yağmurları:))))
Belki de suratsız annenin tekiyimdir de ben çocuk olduğumu sanıyorumdur:) Çocuklar dile gelip yazsa keşke:)

Adsız dedi ki...

Bir anne ne zaman çocukluğunu geride bırakır?
Hep yaşımız büyünce büyüdük sanırız kendimizi.
Hani birşey bizi çok üzer, ağlarız; yardım çığlığıdır bu...tepkimiz çok olursa sorunun giderilme olasılığı da artar. İçimizi kemiren şey ne kadar büyükse o kemirgenden kurtulma çabamız da o kadar büyür...
Bir de ağlarsın, hıçkırarak, bağırarak, aklını yitirircesine... Ama seni ne duyan vardır...ne de sorununa çözüm. Bakarsın ki, çocukken ki gibi ağladığında istediğin olmuyor artık.
Ben Bekenden sonra büyüdüğümü anladım, çünkü ağladığımda istediğim olmuyordu artık...İçimdeki çocuk Candaşla hep yaşayacak o ayrı...
Yazıların kendimi tanımlamamı sağlıyor. Birşeyi yaşayıp da nasıl anlatsam dediğimde senin yazılarından birinde hııhh,işte ben de böyle düşünüyordum diyorum bazen.
sağol..
Hoşcakal

Adsız dedi ki...

Gülay
Ne güzel seni burda görmek:) Gerçekten de ağlayınca olmayınca insan anlıyor aslında insanların onun büyüdüğünü zannettiğini. Ben ilk çocuğumda anne oldum, ikincisinde küçüldüm:) Hissettiklerimizin üç aşağı beş yukarı aynı olması doğal değil mi:) Biz de bu sabırsız mucizeler varken:) Aynı travmalar işte:)

Adsız dedi ki...

Ben senin sularindayım coğu zaman, karda yürüyüp izimi belli etmiyorum genelde. Bana iyi geliyorsun. Kendine bişeyler anlatırken bana da beni anlatıyorsun. Senin düşüncelerine ve asıl önemlisi bunları yaşama uyarlayabilmene hayranım ben.
Senin yazıların sakinleştiriyor hem beni, psikiyatr gibisin bazen, bazen annemle konuşur gibiyim, bazen de Candaş bana bişeyler anlatıyor seni okurken.
İyi geliyorsun işte....

Adsız dedi ki...

Gülaycım
Sizin yeriniz o kadar ayrı ki. Eşşekten düşeni eşşekten düşen anlar diycem kötü bir benzetme olacak ama öyle. Ruhlarımız benzer şekilleniyor sanırım yaşadıklarımızdan sonra. İltifatların için çok teşekkür ederim.