Bugün iplik yapmışım da hayatı, çileden yumağa dönüştürüyor gibiyim sara sara. Elim kolum iplik iplik. "Tel sarar kızım"ı öğrettiler belki de ilk bana. Hatırlamıyorum net olarak. Ama emin olduğum birşey var, ben hayatı sararken kendimi de sarıp sarmalıyorum.
Tel sarar kızım tel sarar
Tel bulamazsa ne sarar....
2 Yorum:
sardunyam benim:))
bazen kendi melankolikliğimin içinde yüzerken sana rastliyormuşum gibi geliyor hep:)) selam verip geçiyoruz birbirimize:)))
nimet
Selammmmm:)
Yorum Gönder