Gölge olarak başladım hayatıma ben sanki. Önce güneşimi buldum. Sonra aslımı.
Şimdi çocuklarım soruyor bana güneş nerde, biz nerdeyiz diye.
Bekleyin bile demiyorum. Gülümsüyorum. Gölgelerinin ellerinden sıkıca tutup sarılıyorum. Çünkü bulunca asıllarını benim gölgem de kalmayacak onlara dokunacak, sarıp sarmalayacak. Biliyorum.
İkisinin de tasdikli suret şeklinde gölge olmalarındansa asıllarına kavuşmak için yaşamalarını vasiyet ediyorum.
13 Yorum:
O kadar güzel ki!
O kadar...
Varlık bu kadar mı güzel tersten işler Sardunya? Aklını öperim.:))
Tasdikli suret şeklinde gölge olmalarındansa asıllarına kavuşmak üzere yaşamaları vasiyetin: Benim de çocuklarıma vasiyetim olacak.Ellerine sağlık sardunya. İnşaallah.
vasiyetin herhalde hayat boyu "adam" olmaları için isteyebileceğin en önemli şey, umarım birer asıl olurlar ve seni gururlandırırlar...
Geveze Kalemim
Özledim.
Suficim,
En zoru da kendilerini asıl sanan suretler. Ne kibirli, ne zorlar.
Ebrucum
Benim de en büyük dileğim bu tüm anneler gibi. Ama merak ediyorum acaba suret olarak kalsalar ben yine de ana yüreğimle asıl mı sanarım acaba onları:) Ya da bu kadar suretin annesi çocuklarını asıl mı görür:)
gölgeye uflenmez biliyor musun
bilmiyorsan unut gitsin
Pecencan:)
Gölge sıcak olur mu hiç?
hep sıcak diye üflemeyiz ki
bazen de ucup gitsin hareket etsin isteriz ...ondan üfleriz
aslı hareket edince gitmez mi gölge?
ya da bekleyince güneş zaten batmıyor mu?
bazen belki isteyerek unuturuz gölgemizi
bazen belki keşfederek yaralarız aslımızı
Gölgeler ve asılllar...
Daha önce gölgeyi hiç bu kadar derin bir kelime olarak düşünmemiştim.
Kalemine sağlık.
inanilmaz begendim..
Yorum Gönder