Bir olay vardı kafamda takılı kalan. Sırf Maşuk'a henüz anlatmadığım için defterini kapatamadığım. Dün gece anlattım da kapandı sayfası/defteri. Bir rahatladım ki. Maşuk'la da ilgili değildi oysa ki. Görüşünü alacaktım attığım adımlar hakkında. Geç kaldığımı söyledi Maşuk yaptıklarımda. Çok önceden yapmalıydım da. Neyse. Bitti gitti. Zaten nerden geldiğini de anlamamıştım hayatıma. Bir sürü yer açıldı yine ruhumda. Sırtıma güneş vuruyor gibi oluyor. O derece ferahım.
Hayatımdaki güzel insanlara teşekkür ederim.
7 Yorum:
Ben de birşeyler desem ruhumda bir sürü yer açılır mı? Zira tıklım tıkış bir evde yaşıyor gibiyim...
Kasim' in yirmisi, yillardan 2008 olmus bile. ne zaman? ne cabuk? ne erken! gunaydin, o gunesin bir parcasi bana da gelir mi acaba bugun, sekiz saat sonra... ne mutlu, nice mutlu, pek mutlu size.
saygıyla takdirle karşılarım...
iyi olmuş:)
ohhh, ben de bi rahatladım
Sırtına vuran güneş gölgeni gözlerinin önüne düşürür.Ne mutlu yüzleşeceksin kendi kendinle böylece...Sevgilerimle.
Ben bile rahatladım ta buralardan..
Yorum Gönder