24.11.2008

Tesadüf

Güzel hikayelerim vardır benim. Hepsi gerçekleşen hayallerimle ilgili. Bazı arkadaşlarım hatırlarlar bu lafımı: "Ben her hayalin bir gün gerçek olduğuna şahidim ve inanırım."

Ben uzaktayken Maşuk ev arıyordu bize nikahtan önce. Bahçesi olsun demiştim. Bir de küveti. Gerisi önemli değildi. Buldu öyle bir ev. Yıllarca oturduk o evde. Sonra öyle artırdı ki evsahibi kirayı, çıkmak zorunda kaldık iki apartman öteye. Her sabah işe giderken önünden geçerdim. Ağlayarak ayrıldım o evden. Her gün dedim ki "Piyangodan para çıksın, ilk iş bu evi alalım. En azından Aktris için." Taşındığım yeni eve alışamamıştım/alışamamıştık. 

Bir gün (2 yıl sonra), kardeşimin arabasını park etmek için yer bulamayınca, eski apartman yöneticimizden rica ettik. Bahçeye park ettik. Araba bir süre orda durdu. Anahtarı almaya gittiğimde ise....

Ev sahibimiz ölmüş. Yeğenine kalmış  o ayrılamadığım evim. Bir iki kez satmaya kalkışmış. Olmamış. Kiralayanlar yüzünden mühürlenmiş üstüne üstlük iki kez - ahlak masası. 

Ev almayı hiç düşünmezken ve paramız da yokken üstelik, o ağlayarak ayrıldığım evi biz taksitle satın alabildik:) Uçarak geri taşındık. Hala o evdeyiz. Ben bu eve gelin geldim. Aktris de bu evde doğdu Kaplumbağa da. Aynı kapı kollarına tutunup yürümeye çalıştılar. 7 yıl kiracısı olarak evin çeşitli girinti çıkıntılarına bakıp hayal kurdum. Şuraya gömme dolap şuraya abaragandi vs. gibi. Şimdi tüm o hayaller içleri tıka basa dolu her gün, gece, akşam, sabah bana bakıyor. 

Tıpkı  barda ilk gördüğümde evleneceğimi hayal ettiğim Maşuk gibi:) 

Maşuk'la evliydik. Birkaç yıllık. Bir gün elime eski dosyalar arasında bir davetiye geçti. Bizim bölümün 10. kuruluş yıldönümünde düzenlenen sempozyum ile ilgili. Şaşırmıştım. Konuşmacılar arasında Maşuk da vardı. Ve ben o sempozyuma, sırf devamsızlığım fazla diye imza atmak için gitmiş, imzayı attıktan sonra da en arkadaki koltukların arkasında yere oturup arkadaşlarımla kağıt oynamıştım. Kafamı uzatsam belki o zaman görecektim onu kürsüde. Tesadüf? Bence değil. Dedim ya, her hayal bir gün gerçek olur. Zamanlamasına müdahale etmem pek, sadece çok isterim. Gerisi kendiliğinden gelir. 

14 Yorum:

Geveze Kalem dedi ki...

Harika ya! Böyle olayların artık ne kadar sık olduğunu duymaktan acayip mutlu oluyorum. Sanki bir yerlerde birileri harekete geçti ve dünya üzerindeki insanlara, isterlerse her şeyin gerçekleşeceğini tüm güçleriyle alatmaya çalışıyor.:) Bak gör, sen şu yazmak meselesiyle ilgili hayalini kurduğun yere de oturacaksın.;-)

Adsız dedi ki...

:) Benim ömrüm böyle geçti Geveze Kalemim:)

Sempozyum 93 ya da 92'de.
Maşuk'u ilk görme 95'te, evlilik 96'da.

Ev olayları da 6 sene falan önce.:)

Beni çok güzel bir hayatın beklediğine sonsuz inancım var.

Haydins dedi ki...

Ben aslinda bunu konusmayi pek dogru bulmuyorum buyu bozulur diye korkarim ama benimde icimden istedigim seyler heep gerceklesmistir..

Esimle normal arkadasken onun iliskiler hakkindaki konusmalari sonucunda icimden ayy soyle birini bulsam dedim..Kendisini buldum :)
Insani sartlarda bir is istedim oldu..Ev istedim , tam istedigim yerde istedigim gibi bir evimiz oldu cok sukur..

Ama ben,yukarida bana yardim eden bir melegim var diye dusunuyorum :)

Unknown dedi ki...

çok sevdiğim rahmetli arkadaşımın bir sözü vardır severim: "işler olacağına varır ahmaklar uğraşır" ben de herşeyin vakti zamanı olduğuna inanırım salarım vakte o yolunu bulur...
çok istediğin için olmuş bunlar bir de güzelim ne sağlam hayallerin varmış ne güzel :)

Anne İş'te dedi ki...

SARDUNYA ... SARDUNYA... SARDUNYA....

NE GÜZEL SENİN YÜREĞİN,KALEMİN:))))

EVREN,EVREN DUY SESİMİ!!!!AMA GERÇEKTEN İSTEYİNCE OLUYOR...

TÜM DİLEKLERİN GERÇEK OLSUN.....

Primarima dedi ki...

Ne hoş acaba herkez için geçerlimi bu yoksa sanamı mahsus birşey:)
Ona göre hayal kurup isteyeceğim bundan sonra.

Adsız dedi ki...

Kalpten yapılan dua ve istekler her zaman gerçek olur.

Tanya's dedi ki...

İsa demiş ki.."isteyiniz olacaktır"..istemeyi doğru biliyorsun..benimde yolum seninkidir...bilirim ki birgün olacaktır.

Adsız dedi ki...

* Haydins,
Hiçbirşey olmaz büyüye merak etme sen:) Sağlam büyüler bunlar. İnandıkça gerçekleşiyor. Yoksa tutmuyor.

* Fundacan,
Cidden "kapı gibi" di mi bu hayaller:)

* Dijle Bahtiyar:)
Çok teşekkür ederim. Bakışındandır o güzellik.

*Ebru,

Hepimizi için geçerli olduğuna inanıyorum ben.Sen de inan, gör bak nasıl oluyor:)

*Umar,

Gerçekten öyle demek bile yetmiyor inancımın yanında:)

* Tanyacım,
İmza: Ben.
*

şugibi dedi ki...

gelip azıcık yanında mı dursam. bulaşır belki.

ic sohbetleri dedi ki...

ben de tam bunlari dusunuyorum iste son zamanlarda. daha once gulup gectigim, pek de ciddiye almadigim ama farkinda olmadan uyguladigim seyleri. ne guzel sizinkiler hayata gecmis, sanirim siz formulu dogru uyguluyorsunuz. hayalini kurup, yonetmeye calismiyorsunuz. ben 2. kisimda biraz cuvalliyorum. hayal kismi tamam da sonra o seyi oldurtmaya calismak hem yoruyor hem de cok uzuyor. o kismi da yaptim mi tamamdir! dur hayal etmeye baslayayim oyle yaptigimi:)

HAYAT dedi ki...

SADECE ÇOK İSTERİM DEMİŞİN YA İŞTE BENDE ÇOK İSTEDİM.TESADÜFLER İÇİNDE,UMUTSUZLUĞUN İÇİNE DAHİ DÜŞTÜĞÜMDE İSTEDİM VE ŞİMDİ YANIMDA:)GERÇEKTEN HARİKAYMIŞ AMA

etki alanı dedi ki...

Doğru enerjilerin kesişmesi olmuş sevgili sardunya,
Ben yanlış yöne çevirmişim demek ki kendimi,darısı çocuklarıma diyorum.Yakalayamadığım mutluluğu onlara pay etsin Allah'ım...
Çok güzel anlatmışsın,kendimi içinde buldum birden...
Sonsuz mutluluklar...
TüTü

HANDE dedi ki...

Sevgili Sardunya,

Bugün neredeyse bütün gün blogunu okudum. Benim blogum yok, anlatacak pek fazla hikayem de yok. Sen beni hiç tanımıyorsun, ben seni bugün yazdığın kadar tanıdım.

Çok uzun zamandan beri çok ağır, üzücü, kaldırılması çok zor, beni çok tüketen günler geçiriyorum. Bugün artık patlama, kendimi tamamen bırakma, hatta çıldırma noktasındaydım. Sonra burada paylaştıklarını okumaya başladım ve bırakamadım. Okudukça içime bir huzur geldi, sakinleştim, toparlamaya başladım ve sana teşekkür etmek istedim.

Bugün aslında, Ankara'da yaşıyor olsaydım, hiç çekinmeden sana n'olur bir kahve içelim, ordan burdan, hayattan konuşalım diye bir mail bile atabilirdim. Bu kadar futursuzca ...Yazılarında bu samimiyeti, içtenliği buldum.

Bir de ''tesadüf''ü okuyunca yazamadan duramadım. Senin sayende bugün umuda, hayallere, pozitif düşüncelere tekrar inanmak istedim, kaybettiğimi sandığım, küstüğüm hayata birazcık tutundum, hayal bile kurdum.

Senin kadar ''duru'', düzgün, doğru, dopdolu, düz (bütün 'd'le başlayan sıfatları da sana çok yakıştırdım), duyarlı bir insanın bu hayatta varolması beni çok mutlu etti.

Çok çok teşekkürler, çok sevgiler ...