"Kurgu yapamam" cümlem üzerine kafam sürekli buna takılıyor. Ben de sessiz sedasız hikayeler kuruyorum içimden. Açığımı yakalamaya çalışıyorum. Dekorlarla süslüyorum sade kurgularımı. Falan filan. Derken bugün... öyle kendi kendime kurarken, bundan hikaye mi olur yav derken hatta hızımı alamadım. Devam etti gitti. Kafamın içindeki filmin sonuna geldiğimde... aaa bir baktım ağlıyorum kendi kendime çaktırmadan.
Acaba dedim bu kurgu mudur? Bunları yazsam gerçek hayattan alınmış gibi mi olur? Kendi başıma gelmiş gibi yazdım kafamdan çünkü. Amaan.... hava bulutlu ya. Kafam da ona uydu.
5 Yorum:
Ben de bir beni bilirdim. Olduk 2. :)
Kendi kafamızdan kurup bir de onun içinde yaşayacak kadar kaptırırsak olup olacağımız bu elbet. İnsan kendi kurduklarına ağlıyor da gülüyor da...
"Deli mi ne" derler ama olsunn.Biz benzeriz birbirimize. sevgiler dilek.
bir de ben, beni bilirim..:)
E ahali toplanmış:)
Yorum Gönder