1.04.2009

Hoşçakal canım arkadaşım

Yine geldi ayrılık vakti. Bugün havada kokusu bile vardı o ayrılığın. İster ayrılık zilleri çalıyordu de ister hoppa bir hava sardı ortalığı de. Değiştirmiyor bu gerçeği. Ayrılık zamanı.

Bu son günlerimizde bana en çok ümit veren şey... yepyeni bir sen bekliyor olacak beni ilerde. Yine vefalı omzuna yaslanacağım. Herkesin dışı soğurken sen beni çekirdekten ısıtmaya başlayacaksın. Bizbize yeteceğiz. Tüm şehir bizim olacak. Boş parklar, sokaklar, gelsin çaylar gitsin kahveler ve kabuğu güzel kokan tüm meyveler.

Sanma ki aklımdan çıkacaksın, sanma ki giymekten bıktığım bir kazak gibi naftalinleyip kaldırıyorum seni rafa. Seni bekleyen başka sadık dostların vardır kimbilir dünyanın nerelerinde. Bekletme onları. Onları bekletmen demek beni de bekletmen demek zaten uzun vadede.

Şimdi biraz gönlünü eğlendireceğim hoppa çiçeklerin, civelek kuşların ve börtü böceğin. Biraz geçici yaşayacağım. Sonra kalıcı olarak yine seninle buluşacağım. Hele bir geçsin "dedem de sever böyle günleri, böyle rengarenk doğayı" günleri...

Hoşçakal canım kışım.

5 Yorum:

Turkuaz Deniz dedi ki...

Ne hoş bir bahar (kış mı desem) yazısı.

Belgin dedi ki...

Bu ne güzel bir veda yazisi böyle:))

Kremali'nin annesi dedi ki...

Yilin neredeyse 10 ayini kisla geciren biri olarak, bu yaziyi ben yazmaliydim Sardunya.

Ama daha vaktim var, hele bir Haziran gelsin gitsin, o zaman ben de derim, hoscakal sevgili kisim:)

Tanya's dedi ki...

Ne güzel hoşcakal..ama ayrılmayalım dedin.

yasemin dedi ki...

dedem de sever!