Bugün ilk işim fotoğraf makinasındaki fotoğrafları aktarıp o güzel ağacı anlatacaktım. Kare kare. Ama dün akşam öyle olaylara şahit oldum ki tutulan nutkum yeni yeni açılıyor. Fazla iyi kalpli,kaçınılmaz ve karşı koyulamaz şekilde iyi niyetli bir anne-kızın ve dualarla yaşattığımız oğlumu gözüm arkada kalmadan emanet edebildiğim henüz genç bir kız olan öğretmeninin nasıl iftiraya uğradığına şahit oldum. Alkollü ve göz bebekleri büyümüş, sabit bakışlı anne öğretmenimizin, kızına cinsel tacizde bulunduğunu söyleyip aynı şekilde öğretmenimizi sıkıştırıp tacize kalkışınca, o dünya güzeli öğretmenimiz yerlere yığılıp sinir krizleri geçirince, anne hızını alamayıp tek tek çocuklara iftira atınca (3 yaş grubundaki erkek çocuklar taciz etmiş 3 yaşındaki öbür kızı), cumartesi günü evlenecek olan işletme sahibi bu olay yüzünden balayını iptal edipmutlu gününde bunlarla uğraşınca, karakollara gidildiğinde bahsettiğim annenin o karakolun müdavimi olduğu ve düzenli olarak oraya gidip saçma sapan iftiralarla ondan bundan şikayetçi olduğu ve hatta reçeteli ilaçlar tedavi edilen psikiyatrik bir hastalığı olduğu anlaşılınca....
Sabahleyin bahçeden iki gül kesti Maşuk. En güzel kokanlarını. Kaplumbağa ile beraber verdik öğretmenine. Gülsün diye. Tanık yazdırdım adımı. Asla unutmayacağım bir tanıklık bu. En çok kendime kızdım. Nutkum tutuldu orda diye. En çok da o annenin sağ gözü mor halde okula gelen, sürekli annesinin elinden tutup ordan çıkartmaya çalışan, arkadaşlarımdan, okulumdan ayırma beni anne diyen o kıza üzüldüm. Biz unutacağız etkisini bu olayın. En fazla ders alıp yolumuza devam edeceğiz. O güzel kız çocuğu muhtemelen aslında kendisi taciz mağduru olan böyle bir anneyle devam edecek hayatına.
Benim unutmayacağım şey: çocuklara cinsel istismar, taciz, tecavüz edilmiş haberleri aldığımda iftira atılmış olabileceği, böyle bir olasılığın artık delirdiğine kanaat ettiğim insanlar tarafından çok kolay hayata geçirilebileceği. Elim ayağım ve aklım dolaştı kaldı. Sinirden ve üzüntüden. Ne kolay harcamak iyi niyetli insanları. Sonra da diyoruz ki herkes içten pazarlıklı, iyi niyet güzel kalp kalmadı. Kalanları da tek kalemde çamura atıveriyoruz.
17 Yorum:
hay tüküreyim bu karaktersiz kadının anneliğine de kadınlığına da (...................... burada daha heybetli küfürler var)
şaka mı bu sardunya? gözlerim pörtledi inan. O küçük kız tek aklımdaki. Öğretmen de unutur birgün, o küçüğü napıcaz?
ya Deniz kızı bri de pazar günü anamın kanepede kumanda elde mayışır kanal dolanırken keyf-i sibel programında zerrin özer vardı bri de onda var bu gözlükten o geldi aklıma...
yazıyla alakadar olmadı ama e öbürüne de yorum yazılmıyor ki be güzelim...
bu arada tişörtünün deseni de bir harika her an el koyabilirim koymayabilirim bilemedim bakacağız artık... :)
Sardunyam, gercekten inanilmaz bir sey bu.....
Her gecen gün içimzideki kötülükleri çıkartıyoruz..tertemiz vereceğimize evlatlarımıza bu dünyayı pislik içinde veriyoruz.
Ortada suçlu yok ki Sevgili Sardunya. Ortada bir yığın mağdur var.
Sevgiler...
iftira atmanın bu kadar kolay olduğu ve bir dengesizin attığı iftiraya bu kadar kolay inanıldığı bir dünya gözümü çok korkutmaya başladı benim. insan böyle bir iftirayı üzerinden nasıl siler, çamur at izi kalsın resmen bu, ne acı.
Şaka gibi bir şey bu ne hale gelmiş insanlar sevgili Sardunya.
inanamıyorum, inanmak istemiyorum :(
Okuduklarıma inanabilmek için bir kaç kez okumak zorunda kaldım aynı cümleleri... Kime üzüleceğimi bilemedim ama küçük bir kızın nasıl bir ruh haliyle büyüyeceğini düşündükçe içim acıyor....
O minik kızın halini düşünemiyorum...Bu annenin elinde nasıl bir yetişkin olarak çıkacak acaba? geçenlerde ben de yazmıştım, yabani anneleri. Böylesi anneyle mi yoksa yurtlarda yetişmek mi daha iyi diye...İki ucu ..oklu değnek yani.
Korkunç bir olay!!Ama bazen şunuda düşünmeden geçemiyorum,acaba o anne ne yaşadı ki bu durumda??Ne yaşadı acaba minnacık kızına bunları yaşatıyor??Ahh o ilaçları kullanacak aşamaya gelinceye kadar neler yaptılar acaba O'na ???O'da böyle olmak istemezdi eminim... :(
Annenin de taciz kurbanı olduğunu düşünüyorum. Anneye tedavi, kızına da koruyucu aile gerekiyor sanırım bir süre. Gerisi vız ve tırıs. Şu değişen dünya o kadar çok gözümüze soktu ki taciz olaylarını hepimiz herkesi potansiyel tacizci, tecavüzcü falan görüyoruz. Biraz içi kaynasa birisinin çocuğuma, sapık mı bu diyoruz. Eskiden normal birşeydi sevmek ve bunu belli etmek. Şimdi herkes kendi kafesinde kilitli...sanıyoruz ki her "kafesinden çıksana" diyen üstümüze saldıracak hemen.
Nerede bu anneyi psikiyatriye yatıracak ve çocuğunu hemen anneden uzaklaştırıp terapiye ve sağlıklı bir birey olmasını sağlayacak sosyal hizmetler, her şey kağıt üzerinde...
Öptüüüüm
Yuhhh diyorum başkada bişey demiyorum adaşımın ..... larından bendende bir demet o şırfoya:((
Oy oy oy... Gecmis olsun...
Burada hicbir kapi kapanmaz, ne doktor muayenesi sirasinda, ne ogretmen-veli gorusmesinde ne birebir alinan master derslerinde vs... bir de diyoruz ki biz, neden bu amerikalilar ruh gibi. iliskiye girip maraz doguracaklarina mesafeli durmalarinin arkasinda bu tur sapkinliklar var. aman bana bulasmasinlar da ruh gibi gezsinler raziyim. yahu ne cabuk adapte ediyoruz boyle kotu seyleri kendimize inanilir gibi degil.
gecmis olsun, dilerim tum yaralar cabucak sarilir, cocuklara cok yazik, nelere sahit oluyorlar...
Insan hangi birine uzulecegini bilemiyor:( Dilerim o anne hem kendi yaralarini hem de istemeden yaraladigi kizinin yaralarini en kisa zamanda sarabilir.
Biz hep sicak kanli olmayi ogrettik cocugumuza. Bazen disarida gordugu insanlara, buyuk / kucuk demeden, selam verip tokalasmaya, eger cok kani isinirsa da sarilip opmeye kalkisiyor. Allah'tan oyle tipik bir Kuzey Amerika sehri degil yasadigimiz yer de, cogunlukla ayni sicaklikla karsilik goruyor muhataplarindan. Boyle olunca seviniyorum, muhabbeti karsiliksiz kalmiyor, insanlari severek buyuyor diye; ama bu tur haberleri okudukca da acaba yanlis mi yapiyoruz diye kederleniyorum:(
Yorum Gönder