Değişiyorum

Sevgili Sardunya,

Şimdi ben büyüyorum desem ukalalık olur gibi. Öyle birşey değil. Ne haddime.

Yaşlanıyorum desem o da önemini küçümsemek gibi olur. Yıpranma payı bu sefer değer katıyor.

Doğru kelime belki de: değişiyorum. Sen zaten değişiktin de

Ben içten dışa değişiyorum bu sefer.

Kendi etrafımda döne döne. Ama dışarıdan bakılınca duruyorum öyle.

Mesela bir elin parmaklarını geçmeyen insanım var hayatımda. Onlar öyle güzel kalpliler ki sanki benim değişmemi bekledikleri için sabrettiler bana bunca zaman. İdare etmişler beni. Eskiden olduğum yerden göremiyordum, gözüme ışık kaçıyordu. Şimdi durduğum yerden çok daha iyi görüyorum. Onlar o kadar iyiler ki mesela şöyle bir  sofra hazırlasam çatal nerde diye sormak yerine gidip çekmeceyi alıp çıkarıverirler. Ben de onlara sormadan yaparım türk kahvesi. Bilirim kim damla sakızlı içer kim sade sever kim şokellalı kahve denememe evet der...

Foto: Denizin sofrası

Sevgilerimle,

Yazı bitti. Döndüm dolaştım. Geri geldim oturdum başına. Ana sayfadan bir de bakayım dedim. Okudum.

Anlatmak istediklerimin kıyısından bile geçmemişim ya da bana öyle geliyor.

Üstelik farketmiyor:)