Pi-po

Kaplumbağa'nın son dönemi bir an önce bitsin istiyorum/z. Çünkü iki kelime ile yatıyor kalkıyor. Pipi ve Popo. Her cümlenin sonuna ekliyor. Konuyu bir şekilde ya pipiye ya popoya getiriyor. Üstelik en beklemediğimiz anlarda, yumuşak karnımıza attığı iki yumruk oldu bu pipi ve popo.

Mesela ben bulaşık yıkarken:
"-Anne! Okulda yeni bir arkadaş katıldı aramıza
- Aa ne güzel! Adı ne?
- Pipi! Hahahahaha!"

Ya da bir işe odaklanmışım diyelim:
"-Anne! Yeni gelen kızın adını duydun mu?
-Yoo! Neymiş?
- Popo! Hahahahaha!"

Geçen gün babasının eline vermiş siren çalan bir oyuncak. Sen bunu çal demiş. İkisi geldi yanıma. Baba siren çalıyor. Kaplumbağa da siren eşliğinde dans ediyor. Yeteneksizsiniz'e katılacaklarmış. Babası başladı anonsa:

"- Bize oy vermek istiyorsanız, (Kaplumbağa'ya dönüp) ne yapmaları gerekiyordu?
- Herkes pipisini açıp göstersin!"

En son baktı olmayacak, pi-po demeye başladı. Açıklaması da şu:
"Ben pi-po diyeyim anne. Hem kimse anlamaz hem ikisini birden söylemiş olurum!"