29.06.2010

bu sabah





Uzun, çok uzun süredir ilk defa sabah güneşin doğuşunu izledim balkonda. Önce salonda kitap okuyordum. Yavaş yavaş perden sızdı içeri ışıklar. Hemen koştum balkona. İzledim. Ama tüm bunlar olmadan önce, yani elime o kitabı almadan önce... uykum kaçtı galiba demeden önce... şunları yazmıştım minik defterime:

"Keskin dil darbeleriyle
Belini büktün beynimin
Zarını yırttın
Şimdi her bir yarısı
Ayrı ayrı can çekişiyor"

Güneşin neredeyse bizim evin içinden doğduğunu unutmuşum. Sabah izledim yine. İyi geldi.

3 Yorum:

NİLAY (nilmoon) dedi ki...

İLK KAREYE BAYILDIM..KİTAP KOKUSUNU BİLE ALDI, OKADAR GERÇEK, O KADAR SAHİCİ, O KADAR İÇTEN..BEN DE GÜNLERİNİ KİTAPLAR ARASINDA GEÇİREN BİRİ OLARAK, GÖZLERİM HEP KİTAP GÖRSÜN İSTERİM..
ÖNCEKİ POSTUNUZA AYRICA: AYNI NEHİRDE İKİ KERE DEĞİL, GEREKİRSE 3 KERE BİLE YIKANABİLİYOR İNSAN, YETER Kİ KADER AĞLARINI ÖRMEYE GÖRSÜN:))
MUHABBETLE..

Sermin dedi ki...

senin canın birşey sıkkın?

mine dedi ki...

sardunya en vefalı çiçek haftalarca hatta aylarca sulanmasa da kurumuyor inatla
bayılıyorum