Yaklaşık birkaç dakika arayla bir doğum haberi aldım, bir mesai arkadaşımla selamlaştım, bir tanıdığa hal hatır sordum, umutlarımı "başka bir bahara bırakalım" diyen bir e-posta aldım, bir arkadaşımın oğlunun okula başlayışı ile ilgili yazısını okudum, gazetelere baktım.
Yazının burasında durdum.
Tavana, duvarlara baktım "başka ne vardı artılı eksili" diye.
Tam o anda içeri girdi bir arkadaşım. Bir akrabasının ölüm haberini almış. Telefon açabilir miyiz dedi.
Ben de doğum yapan arkadaşımı arayacaktım.
Erteledim.
Hayat işte.
0 Yorum:
Yorum Gönder