3.02.2011

Bit

Sabah sabah Defne'ye şok oldum. Sonra oğlunu gördüm. Üzüntüden kahroldum.
Aklıma Maşuk'un annesinin kanser olduğunu duyduğumuzda  teselli için karı koca gecenin bir vakti pijamalarıyla bize gelen ve teselli etmeye çalışan üst kat komşularımız geldi. "Umudunuzu kesmeyin, o da yener kanseri" diye umut vermeye çalıştılar. Birkaç hafta sonra iki çocuklarıyla birlikte ailecek trafik kazasında hayatlarını kaybettiler. Onları andım bol bol bugün. Sanırım çok üzülmemek için aklım gözüme soktu o olayı tekrar tekrar.
Sonra gün ilerledi. Bir sürü şey yaptım. Mesela anneme ekmek pişirdim ilk defa. Funda'ya sora sora. Sonra o çok merak ettiğim bebek hırkasını örmeyi öğredim. Gittim geldim televizyonda gördüm Defneyi. Yine üzüldüm.

Sonra babama alışveriş sonrası eve dönerken arabada dedim ki: Bizim lise yıkıldı mı?. Yıkılmış, otopark olmuş. Tek bir yeri kalmış o tarihi ermeni binasının. Yarın gidip göreyim de fotoğrafını çekeyim dedim. Biraz da bununla meşgul oldu kafam.  

Sol yanağımdaki dev çıbanı görmezden de gelemiyorum artık. Bir ara ona taktım kafayı. Annemlerin mahallesindeki aile hekimine bile gittik geldik ama doktor yerinde yokmuş. Kolonyalı pamuk koydum bir süre. En az burnum kadar görüş mesafeme girebilen bir çıkıntı var gözümün önünde sanki. Yanıyor ve acıyor.

Dans yarışmasını kaldırmışlar yayından. Yapılacak okulun ismi Defne olsa keşke.

Herkes kendi bitine ağlar derler ya. Latincesini dövme yaptırayım diyorum. Aman be.

9 Yorum:

NİLAY (nilmoon) dedi ki...

HAYIRLI GECELER!
YENİ TEMANIZ ÇOK HOŞ..SIK SIK OKUYORM SİZİ,ÇOKÇA YAZMASAM DA..
BUGÜNKÜ HABER,EVET,ÇOK ÜZÜCÜ..
ÖLÜM ENSEMİZDE HERAN, AH BİLEBİLSEK 3 GÜNLÜK DÜNYANIN ŞU SANİYE BİLE BİTİVERECEĞİNİ..
ÇIBANINIZ İÇİN DOKTORA BİLE GİTMENİZE GEREK YOK..MUHTEMELEN POMAD VERECEKTİR VE BU POMAD,YARA HALİ ALMAYA YAKIN, ÇIBANI DAHA GEÇ GEÇİRECEKTİR..YAPMANIZ GEREKNE EN GÜZEL ŞEY, ÇIBANIN ÜZERİNİ KAPLAYACAK ŞEKİLDE,BİLDİĞİMİZ NEMLENDİRİCİ BİR TÜR KREMDEN SÜRÜP GECEYİ GEÇİRMEK( MUHTEMEL BİR GECEDE OLGUNLAŞACAKTIR..)KREM,BÜTÜN İRİNİ TOPLAMAYI SAĞLAR VE İRİNİ SIKMANIZ GEREKİR OLGUNLAŞINCA,HAFİF BİR KAN SIZINTISI ÇIKANA KADAR..EĞER KAN DAMLACIĞI BELİRMEZ İSE,ORADA AYNI İRİTASYON YİNE OLUŞACAKTIR BİRZAMAN SONRA..ŞİFALAR..

Pınar dedi ki...

Hani derler ya,bazı insanlara ölüm yakışmıyor diye,
Defne'de bunu hissettim.
Ama ölüm bakmıyor kime geldiyse alıp götürüyor.

çıban için geçmiş olsun.İhmal etmeyin.

Leylak Dalı dedi ki...

10 gündür üst kat komşumuzun gencecik oğlunun beyninde oluşan dev anevrizmaya ve doktorunun ameliyatına son derece riskli demesine kafayı takmış üzülüp durmaktaydım. Ve ilk kez Pazar günü o dans yarışmasını izleyip Defne'ye gülmüş "Deli kıpırdak katılmasan çatlardın, ne hayat dolu kız bu" diye düşünmüştüm. Aradan sadece üç gün geçti, Defne yok, komşu oğlu ameliyatı başarıyla atlattı. Muhtemelen bu gece servisteki odasına alınacak. Hayat ne garip değil mi?

Anne ve Bebisi dedi ki...

Bir dogum, bir olum demisler.. Moral verebilecegini dusundugum birisi var sardunya'm..
http://blogcuanne.com/2011/02/03/bu-da-bir-hayata-baslangic-hikayesi/

Unknown dedi ki...

Ben neden bu kadar umarsızca yaklaşıyorum ki babamdan sonra mı belki de evet...
Babam için de öyle dedim ya hatta babamın karşısına demiştim "babacığım bu illetten sakın korkma sen bu hastalıktan değil vaden gelince bahanesi neyse ondan gideceksin. Belki ben biraz sonra belki yarın ama sakın hastalığından korkma" hiç bir zaman da demedim şöyle olsaydı yaşardı filan safsata bunlar...
O yüzden Defne için de vadesi dolmuş gitmiş gözüyle bakıyorum hele ölüm yakışmadı filan hepimizin tadacağı o hadise malesef yakışanı da yakışmayanı da kopartıyor hayattan...
Bu iş bu kadar basit...
çok mu sert oldu be Deniz kızı?

sardunya dedi ki...

yok funda ne serti... bana ölüm de sert gelmiyor da annesiz büyüyünce çocuklar çok üzülüyorum işte. bir de gülüp oynayan hayat dolu birinin birden toprak olmasından ziyade yokluğuna bencilce üzülme gibi benimki.

mk nın anneciği
yazdım elimden geldiğince. ararsa bir de çiçeği burnunda anne o zaman daha çok moral vermeye çalışacağım. eşşekten düşenin halinden gayet anlıyorum

leylak dalıcığım
çok sevindim komşunun oğluna. dilim varmıyordu sormaya. bu sıra işi çok acayip yahu.

sevgili pınar
sanki televizyonda gördüklerim hiç ölmeyecek sanıyorum. zaten aslını da görmemişim ya suretleri sonsuz gibi bir yanılgıya düşüyorum işte. geçmiş olsun dileğin için çok sağol gerçekten ihtiyacım var.

nilmoon
temayı beğendiğine sevindim. çok uğraştım zira. allahım bir de şu çıbanı halletseydim. çıban da değil. değişik bir sivilce işte.

Tanya's dedi ki...

Off be...

Ayse dedi ki...

Küçük bir tatil yapıp geldim neler olmuş neler...
Anneciğinin yanına gitmişsin selamlarımı söyle annenin de babanın da ellerinden öpüyorum.
Annenden sana iş kalmayınca blogda da güller açmış.
Arada üzücü haberlerde var gerçi... Defneye üzüldüm keşke ölüm de sıralı olsa dedim ama maalesef öyle olmuyor.
Hayat öyle ya da böyle devam ediyor işte...
Sana iyi tatiller.

Adsız dedi ki...

Sokrat : Artık ayrılık zamanı gelmiştir.Ben ölüme gidiyorum,siz hayata…Bu yollardan hangisi daha iyi,bunu ancak Tanrı bilir..

Nietzsche : ölümün son iyiliği bir daha ölümün olmamasıdır...