Yazmadığım zamanlarda:
* Çok yürüdüm. Çok spor yaptım. Ter attıkça hız kazandım.
* İzlanda'daki acayip isimli volkandan alınan bir lav parçası geldi buldu beni. Gerçekten. Soğumuş bir lav parçasına dokundum.
* Çok dedikodu duydum. Çok "olsun" dedim. Çok sustum.
* Çok ara verdim. Herşeye. Çok yavaşladım. Yavaşladıkça demlendim.
* Çok güldüm. Çok kudurdum. Çocuklarla çok delirdim.
* Az şey yaptım. Çok yol aldım.
* Yazmamayı çok düşündüm. Onun için şimdi az yazdım.
* Her nesnenin bir bitimi var'mış. Ama burayı bitirmeye hala elim gitmiyor. Ne zaman "bitsin" desem içimdeki çalar saat yeniden kuruluyor. Dakika başı ötüyor.
7 Yorum:
Çok güzel olmuş bence..arada insanın bir mola alası geliyor..kendine ayırası geliyor herşeyini...
Yazmamak olmaz ,hem ben daha yeni misafirim bloguna. Bence susmamalısın :)
Bitmesin burası yahu ne olur bitmesin!..
5 yıllık emek... bitmesin, devam et...
Bitmesin bence de...Okumazsam bişeyler eksik kalır sanki.
bitmesin deniz bitmesin :)
Şimdiye kadar sessiz bir takipçinizdim.Benim dile getiremediğim öyle cümleler dökülü
yor ki kaleminizden,okurken sizinle mutlu oluyorum,sizinle üzülüyorum.Sizdeki hüznün anlatımı bile çok gönülden.Kaleminiz çok kuvvetli bunu bilin istedim.Sevgiler...
Yorum Gönder