Ama hayat janjanlı ya... yanar döner birşey. Bir gün "kaybedenler vs. tutunamayanlar" derken bir gün hoop diye gündelik hayatımıza ışınlanıyoruz. Bu sabah "fırsat bulursam biraz doğalgaz alayım" dedi maşuk. Ben de "para lazım mı?" diye sordum. İçinde başka hiçbir mana yoktu. Direkt. Biliyor ki hassasım bu konuda. "Biz"den "ben"e kesseler geçemem para konusunda. Sonra unuttum bu diyaloğu. Öğlen bir mail geldi Maşuk'tan. Şöyle:
De ki;
Her kim ki hesabını kocasının hesabından ayırır
ve yarım ağız ile para lazım mı diye sual ederse,
bil ki onun yaptığı ile yapmadığı bir olur,
Amelleri su yazılmış yazı olur,
Bahçesinde çiçekleri açmaz,
Göğünde kuşlar ötmez olur.
Yine de ki;
Her kim ki hesabını kocasına teslim eder
O ki huzuru bulur,
Bu dünyadan geçen bir atlı gibi olur,
Onu ne dünya malının derdi ne de tasası bulur.
Şüphesiz o iyi insandır.
Ne diyeyim ben sana Maşuk! İronini yiyim, yeter ki sana birşey olmasın:) Beni bu kadar keyiflendirmesen nasıl geçerdi 15 yıl... Perdelerimin arkasındaki en yeşil ağacım benim!
8 Yorum:
okurken içim sıcacık ısındı.maşallah size :)
İlahi Maşuk. Güldürdünüz beni vallahi.
Sizin aileden en az iki yazar çıkar kesinlikle :)
Süpersin sen, doyamadım okumaya bir daha, bir daha okudum. Bayıldım Maşuka. Kıymetinizi bilin birbirinizin. Ama kaybedenler kulübü hakkında yorumunu anlayamadım, sevdim mi yoksa benim gibi nefret ettinmi?
anlamadım????
hesabı maşuka mı teslim ediyorsun,sadece doğalgazda değil yani her seferinde öylemi??
ve ufacık-para lazımmı- sualine bile maşuktan tatlı!da olsa bu tepki geliyor öylemi?
ailenizin tüm bütçesini maşuk ayarlıyor,maşuk hallediyor,maşuk onaylıyor,maşuk elliyor öylemi?
ne olur yanlış anladığımı söyle yoksa kafamdaki o güçlü bağımsız özgür kadın sardunya hayali yerle bir olacak:(
emine
Sevgili emine,
tabi ki, şifreli yazdığım için deşifre olmayan kısımlar da gölgede kaldığı için gerçeğin bir kısmı yansıyor buraya. Ben sadece bu kadar komik bir şiiri unutmamak için not düşmüştüm:)Eksik anlatılınca her zaman yanlış anlaşılma olasılığı var tabi ki...
yoksa para ve ekonomik bağımsızlıkla ilgili görüşüm şöyle:
beş yıl çalışmadan geçirdiğim süre ile yüksek maaşlı çalıştığım bu dönemler arasında hiçbir fark yok. Maşuk isterse (ki bugüne kadar hiç istemedi) tüm maaşımı olduğu gibi ona veririm. İster eve geri dönsün para ister tamamen kişisel harcasın. Çünkü ben onunla hayatımı ve kendimi paylaşıyorum. Para ne ki? Ve yüzde yüz eminim ki o da aynısını yapar, yapıyor, yaptı da... O da bana sormadan bir çöp bile almaz. Sebep: para kontrolü değil tamamen hayatımızı paylaşıyoruz.
Sevgili Defne,
Kaybedenler Kulübünü ben sevdim. Ama aklıma tek bir şey takıldı: Kaybedenler hep erkek mi?:)
Asortikciğim,
ben esas çocuklardan ümitliyim:)
Sermincim,
hortumlar prensine ve mercimek prensese sevgiler. Seni de öperim.
Sevgili kara kitap,
teşekkür ederim:) güzel dilekler için...
Kelimelerinin ard arda dizilişini seviyorum;)
Arabamızı yeniliyorduk bütün parayı verdim eşime ben arabayı görmedim o karar verdi tamamen arabada beklenmedik masraflar çıktı tam kendimi kurmuş akşama birşeyler söyliyecektim. bu yazıyı okudum ve evet eşiminde maşuk gibi bizim için aslında elinden gelen herşeyi yatığını anladım.Çok güzel düşüncelere saldınız beni ve akşam eşimin boynuna sarılıp canım kocam senin bizim için en iyisini yaptığını biliyorum dedim.Her okuduğumda bişeyler öğreniyorum sizden yolunuz hep aydınlık olsun. Bir önceki posttadan bahsetmeden geçemiyeceğim kaplumbağaya hayranım sonuna kadar destekliyorum kurallara gülmek yok sevgiler Nilgün
Yorum Gönder