Bankta oturuyorum ne zamandır. Gelen geçeni seyrediyorum. Susma hakkımı kullanıyorum. Kullandıkça sessizliğin içine yuvalanıyorum. Konuşmadan anlaştıklarım bir selamlarıyla binbir gece masallarından haber getiriyorlar. Gülümsüyorum.
Kimler gelip geçmiyor ki... kızdıklarım, sevdiklerim, üzdüklerim, üzüldüklerim, eğlendiklerim, efkarlandıklarım, savaştıklarım, barıştıklarım.
Sonra sıra kelimelere geliyor. Bugüne kadar yazdıklarım el ele tutuşmuş. Kimisi marş temposunda, kimisi halay tadında, kimisi vals yaparak, kimisi ateş dansıyla. Kılımı kıpırdatmadan ritm tutuyorum.
Dayanamıyorum.
Yuvalandığım sessizliğimi dansa kaldırıyorum.
0 Yorum:
Yorum Gönder