5.04.2012

ışıklar kapalıyken daha az tehlikeli herşey

18 yıl önce bugün öğleden sonra Sakarya'daki Blues'daydım. Tek başıma cam kenarında bir yerde oturuyordum. Elimde de bir kitap. Adı neydi hatırlamıyorum. Biri geldi. Ölmüş dedi. Hadi canım dedim. Doğruymuş. Çok severdim. Şarkılar da kendimi yeniden doğurmaya niyet etitğim yıllara denk geldiğinden aynı bunalımlar aynı notalarla. Babam bile bilirdi Nirvana sevdiğimi. O zamanlar apayrı bir kafa tabi bendeki. 7 yılda bir vücudumdaki tüm hücrelerin değiştiğini düşünürsek yaklaşık 2,5 kez tamamen değişmişim. Ama mektubundaki vurucu söz her yıl en az 4-5 kez gelir aklıma. 
Better to burn out than fade away!

1 Yorum:

Adsız dedi ki...

Rip Kurt ! Love you