29.11.2013

çör çöp


Hepimizin çörü çöpü var. Sorsan herkes iyi, herkes güzel, herkes ak kaşık. Kimimiz kendi  çöpünü kendi öğütüyor, yeniden dönüştürüyor. Kimselere yük olmadan devam ediyor. Çöpü öğütmenin ne zahmetli olduğunu bildiğinden gittikçe daha az çöp üretiyor. Kimi de çöplerini boşaltacak yer arıyor. Sensen karşısındaki sorgusuz sualsiz langadanak boşaltıveriyor üstüne başına. Beni ilgilendirmeyen hayat ayrıntılarını yığıveriyorlar önüme. Artık uzaktan duyabiliyorum kontak sesini. Anahtarı çevirip çöp arabalarını çalıştırdıkları anda.... vınnnnnn.

Çünkü sen yığınca üstüme gereksiz detaylarını, dedikodularını, yargılarını, kavgalarını eminim hafifliyorsun, rahatlıyorsun. Hemen yeni çöpler biriktirmeye başlıyorsun çünkü nasıl olsa çöpünü atacak birini buluyorsun. Ama o ben değilim. Sıkıntını paylaşırım, dertleşirim, kötü gününde kendimi sana adarım. Ama nolur çöpünü istemiyorum! Bak ben öğütebiliyorum. Gerekirse yiyorum, hazmediyorum, kapılarımı kilitleyip saatlerce banyoda kusuyorum. Kendi pisliğimi kendim temizliyorum. Nasıl olacak ki dersen sana da yardım ederim. Ama nolur yığılma üzerime!

2 Yorum:

GeCe dedi ki...

Al benden de o kadar bir de çoğu zaman onların çöpümü öğütemiyorum, gerekli gereksiz aklıma geliyor huzurumu bozuyor

sessiz balik dedi ki...

konudan bağımsız olarak , nerden buluyorsun bu kadar güzel cümleleri , çöpsüzlükten olsa gerek