mesela büyük harf kullanmadan yazsam bu notlarımı. kalkıp öğrencilik günlerinden kalma yumurtalı bir yemek yapsam kaplumbağamla bana. mesela salonda yerde oturup döke saça yese ellerimizle de kıkır kıkır kıkırdasak. mesela küpleri üstüste koyup el çırpsak, alkış yapsak. mesela oyunun ortasında halının üzerine sırt üstü boylu boyunca uzanıp tavandaki lambaya dokunmaca oynasak. ben bilsem asla dokunamayacağımızı da kaplumbağa hala inatla ve çocuklukla ellerini uzatsa tavana. bana dönüp gülümsese sonra.
mesela kaplumbağa molaya çekilince yorganın altına kıvrılıp kitabımı okusam. bir de sevdiğim bir şarkıyı çalsam bugün kendime. sonra aktris gelse. üstünü değiştir, aç mısın vs şablonlarını atlayıp yerde yuvarlanmaca oynasak formasını bile çıkartmasına izin vermeden. sonra boya kalemlerimizle kocaman resimler çizsek kaplumbağa, aktris ve ben. ama hiçbir anlamı olmasa çizdiklerimizin. karalamalarımızla övünsek. duvarlara yapıştırsak onları.
mesela akşama doğru ıhlamur demleyiversem yine. zencefil, bal ve tarçın ile karanfilin kokusu mutluluk verse. kapı çalsa. maşuk gelse. kucaklayıp salondaki kanepeye yatırsak onu hep beraber. aktris ellerini tutsa, kaplumbağa yanaklarına cici yapsa mesela. ben de salonun kapısında, elimde bir fincan ballı ıhlamurla gülümseyerek izlesem onları...
18 Yorum:
yorum bırakılamadığına dair duyumlar aldım:( eğer beta versiyonuna geçmediyseniz de bırakabilmeniz lazım ama anlamadım ben de bu işi:( bilgi sahibi olan varsa mail atabilir mi bana?
de-ne-me
Yalnızlar Kraliçesi bir daha dener misin
Sanırım bu meselalar maşuk'un çok hoşuna gidecektir. Hasta olsa da...
Harika! mutluluğun resmi işte tam da bu olmalı:)Evinizden şen kahkahalarınız eksik olmasın:)
yazını devamını getireyim:
ne güzel olurdu....
aaaa şimdi oldu. oysa onlarca kez denemiştim, sevindim hadi..
okuyunca yazını, içimden gelen tek cümle şu oldu "mutluluğun resmini yapabilirmisin abidin kurallarla bozmadan ama....."
yaptin dimi hepsini:) Allah sizi nazarlardan saklasin, gun gectikce daha cok hayran oluyorum sana...
İşte annelik böyle bir şey çocuklarımızın sevgisi ile şair de oluyoruz...yazarda....
mesela ben buraya yorum yazamadım. yazdım yazdım da gönderemedim:) şimdi başka bir gün yani şu an yeniden deniyorum:)
nimet
artık sarı saçlı:)
Masallah masallah:)
Harika olur hepsi de!:)
Bu derecesi yapılıyor olmadan hayal edilemezdi zaten...:)
Ne kadar da güzel anlatmışsın:) Çocuklarla geçen her an ayrı güzel:)
sardunyacığım, benim ilk blog arkadaşım. sana hotmail adresimi gönderdim. umarım almışsındır. msn leşelim. ben pek anlamıyorum bu işlerden ama benimki hotmail, seninki gmailmiş, yeğenim gönderdi sana adresi. bakalım yazışabilecek miyiz..
Bütün bunları yapabilirsin, bu senin elinde... Hadi yap ve kaplumbağcık ile güzel bir gün yaşa... Doya doya onun çocukluğunu yaşa.O kadar çabuk büyüyorlar ki. Hiç keşke dememek için her istediğimizi yapmalıyız bence...
Hepinize tek tek teşekkür ederim
Güzel yorumlarınız için....
Hayat akıp gitti bile:)
Yorum Gönder