Benim evde oturduğum tüm günlerin, hani kışın bol halı kaplı açık perdeli, hani yazın ev serinliğinde, balkon ıslaklığında, sardunya manzaralı tüm günlerimin sesi olmuş Edip Cansever şiirleri.
Okudukça evdeki ben ve bendeki ev oluyorum. Her kelimesi sanki amerikan bezleriyle kaplı, taşınıyormuşuz havası olan ama bir o kadar da eşsiz bir sakinlik veren evimde el yapımı, afilli çiniler gibi duruyor. Başköşelerin aksesuarı oluyor her bir şiiri.
Okudukça ıslak balkonda oturup karpuz yiyormuşum gibi yazın. Kışın da iliklerime kadar ısınmışım gibi ıhlamur kokusuyla.
Ama tam da burda merak ettim. Karşı pencerede kıpırdaman duran çiçeğim ne düşünür ki saksısında...
4 Yorum:
İtiraz ediyorum. Olmaz ki ama! Böyle de post yazılmaz ki! Edip Cansever bile solda sıfır kaldı. Abartmıyorum, okudukça kafayı buldum burda :))
yerimi buldum diye düşünüyordur sardunyam:))
bütün çiçekleri yeri senin yanın gibi geliyor bazen bana.
nimet
Sanem
Çok teşekkür ederim. Kızarttın yanaklarımı yine...
Nimet
Az önce de dedim sana. Bu aralar söylediğin cümleler dövme oluyor içimde. Bilesin.
Yorum Gönder