Sabah uyanıp perdeler açıldığında, ağaçların ve gündelik manzaramın bembeyaz olduğunu her görüşümde kendimi Narnia'da hissetmem ve fonda masal müzikleri çalıyormuş gibi yürümem evin içinde Adanalı olarak karı hala fantastik bulmamdan kaynaklanıyor sanırım.
Geçmez bu duygu. Kaç yıldır geçmediğine göre...
0 Yorum:
Yorum Gönder