Sanki ben lunaparktaki dev etekli balerinim. Dev elli, ayaklı. Hızla dönerken başı görev icabı dönmeyen. Çocuklarım ve kocam da (eşim değil evet çünkü ne onun eşi ne de benim eşim var) uzun eteğimi kıvırıp içine sakladığım boomeranglarım.
Her sabah fırlatıyorum hayata. Akşama evdeler yine.
7 Yorum:
Bize dönsün diye attığımız, yazdığımız, okuduğumuz, tebessümümüz ve eşimiz, dostumuz hepsi bumerang galiba.
Gitmeleri de güzel
Gelmeleri de...
bayıldım bu benzetmeye :)
bayıldım bu benzetmeye :)
Ne güzel anlatmışsın, bumerang.. çok sevdim :)
atıyorsun,geliyorlar..atıyorsun, geliyorlar..gelmeme ihtimallerinin acısını düşünmek bile istemiyorm...ne çok yaşamıştık değilmi sardunyacım bu duygu yoğunluğunu...gerilerde kalmasını o kadar çok istediğim bu duyguyu yeniden yaşamaya başladım biliyor musun? çok fazla kayıplarımız oluşmaya başladı son günlerde :(
korkuyorum...hem de çok.sevdiklerimi yitirmekten, kızlarımın büyüdüklerini görememekten....korkuyorum...
müthişşş.... bayıldım...
Yorum Gönder