Karga kovalamanın püf noktaları

Bugün Aktrisin sınıfı ile hayvanat bahçesine pikniğe gidildi. Öğretmenleri ve pelincim sınıfı gezdirmeye hazırlarken çiftlik bahçesinde ben üzeri sınıfın pikniklik yemekleriyle dolu masaya oturup siz dolaşın bek gönüllü bekçilik yaparım dedim. Malum. Uzun bir nekahat dönemindeyim. Bir dakika, beş dakika derken bir tuhaflık sezdim. Etrafım kargalar ve saksağanlarla doldu. Hiçbiri uçmuyordu üstelik. Dayı dayı yürüyorlardı. 

O an anladım arkdaki diğer iki masanın üzerindeki malzemeleri neden sofra örtüleriyle  kapattıklarını. Yiyeceklere geliyorlardı. İçlerinden bir tanesinin çiftlik veliahtı olduğuna eminim. O kadar  kendinden emin yürüyordu ki neredeyse yanımdan geçerken omuz atıp geçecek. Bu arada bana en yakın yer de tavuskuşu bölümüydü. Ben ilk defa duydum kedi gibi öttüklerini tavuskuşlarının. 

Baktım karga ve saksağanlar takmıyor beni, masanın etrafında turlamaya başladım. İşe yaramadı. Elime sopa alıp havaya salladım olmadı. Çocukların çantalarını karıştırdım. Monttu, yelekti, ne bulduysam örttüm yemeklerin üzerine. Bir anda yok oldular. Meğer tavuskuşlarının yemek saatiymiş. Saksağanlar gidip gelip onların kafesine giriyor. Meğer yemeklerini çalıyorlarmış. 

Kaderde karga kovalamak da varmış:) 

Bir de dün okudum. Müjgan eski dilde kirpik demekmiş. O mahur beste çalar, müjganla ben ağlaşırız da da kulaklarını çınlatılan bir hanım kızımız değil , gözyaşı döken kirpiklerimizmiş. Etkilendim.