Terbiye

Hayat bıkmadan usanmadan beni terbiye etmeye devam ediyor. Ne çok etmedir bu, etmeyin abilerim ablalarım da denmiyor!

Bugünüm önce limonla (emniyetteydim) sonra da yumurtayla (hastanedeydim) geçti. Bir vukuat olduğundan değil formalitelerin remsi geçidi varmış. Şeref konuğusun dediler. Yer ayırmışlar. Yok dedim. Ben açık tribünde oturayım.

Şimdi de oturdum içimi çırpıyorum sessiz sessiz. Mayonez değil terbiye için.