Toz Adam

Dün birşey oldu. Bir yerde kopan ipe görünmez bir el düğüm attı. Ya da Maşuk'un eve dönüş yolunda arabayı sağa çekip sabajın köründe benimle parkta oturup sohbet ederek yaptığı son dakika müdahalesi pansuman oldu. Belki de görünmez bir gölge gibi ama gözlerimin içine bakarak ve susarak beni dinleyen, tüm haftasonu hamsiyle bile bana terapi yapan o güzel kalbin sihiridir. Belki bu kadar güzel insanın bu işe bir omuz atmasıdır. Belki o güzel elektronik postalardır. Belki evrensel kümemdir.

Bugün güzel uyandım. Kısa ve orta vadeli planlarımı koltuğumun altına sıkıştırdım.

1- İlk fırsatta o doktora gidilecek. Ama bunun için önce işe başlamayı bekliyorum. Dün Yaseminle yaptığım telefon görüşmesi de içime su serpti. Doğru doktoru bulduğumdan eminim. Televizyonda ilk seyrettiğimde büyülenmiştim söylediklerinden. Sonra kitaplarını toparladım. Sabahlara kadar okudum.
2- Maşuk'un bulduğu o ansiklopedi değerindeki kitap okunacak. Pdf dosyası olarak bulmuş. Ben bunu bastırayım dedim. Yanına gittiğimde baskısı alınmıştı bile. Hemen ciltciye de gönderildi. Şimdi elimin altında ansiklopedim.

3- İlk telkinlerin ilk sonuçları bu sabah ortadaydı. Maşuk bana sabret demişti. Gör bak bu telkinleri nasıl kaydediyor beynine Kaplumbağa. Önce deneyecek sürekli sorarak. Teyit ettirecek. Sonra hayatının değişmez kuralı olarak kabul edecek. Normal(?) çocuklardan çok daha sağlıklı bağlanacak kurallarına. Mesela bu sabah kalktı. Rüyamda teleskop gördüm diyerek. Düğmesine basınca karanlık köşeleri aydınlatıyormuş teleskopu. Toz Adam'ı da yok edebilmiş böylece. Gördün mü dedik, rüyalarını kontrol edebiliyorsun. Kötü rüyayı iyi yapmışsın. Zaten iyiydi o rüya baştan diyerek kesti attı. Ama bu telkin kodlu artık kafasında. Korku dolu rüya görünce kahramana dönüşüyor rüyasında. Bu sefer silahı teleskoptu. Toz Adam ise bizim banyonun önünde yaşadığını iddia ettiği korkunç hayalet.

4- Acaba yaşayacak mı yaşarsa sakat mı kalacak endişelerimin ortasında Maşuk'un "tut ki sadece nefes alabiliyor ve geri herşey engelli, cami avlusuna mı bırakacaksın yoksa kendine acımayı bırakıp onun için birşeyler mi yapacaksın?" cümlesine bürümüş can simidinden sonra yeni bir can simidi fırlattı bana: "Neredeyse bir ömür boyu çocuğunun kendisine farkında olarak anlamlı bir gülümsemesi için bir ömür boyu saçını süpürge eden anneleri düşün. Kaplumbağa sana zaten gülümsüyor. En çok sana bağlı. Gerisini beraber halledeceğiz. Göreceksin."
5- Kaplumbağanın meselesi o kadar vaktimi ve dikkatimi aldı ki... Aktris ile olan iletişimim koptu. Düşen tüm toplarımı tutmak için öncelikle kendimi yerden kaldırmam lazımdı. Sonra da herşeye önemine göre dikkat etmek. Planlama.
6- Kaplumbağanın önyargılar ve yalan yanlış bilgilerle etiketlenmesine hem çok üzülüp hem de çok kızabileceğimden böyle üstü kapalı yazıyorum. Ama bir tarafımda bas bas bağır diyor. Yaz bildiğin tüm bilimsel gerçekleri. Belki başkasına da faydası olur. Anne baba asla çocuğuna toz konduramıyor elbette. Ama Üstü bir parmak toz olduğunda temizlemek daha da zor oluyor.
7- Fotoğraflar bana mutluluk verenler...Bir de neden madde madde yazdıysam. Sanırım aklımı topluyorum.