24.09.2010

Ruh lekesi çıkarıcı

Çok zor. Genç bir kıza büyürken eşlik etmek. Sorunlarını dinlerken nefesinin kesilmemesine çalışmak. Hadi nefes alabildin diyelim... anlatması bitip gözlerini dikip sana sustuğunda, yanıt beklediğinde, ağlayarak anlattığında sonra yeniden, sonra arada güldüğünde falan, ama en sonunda senden gerçek bir yardım beklediğinde, çocukça bir avutma falan değil düpedüz, adam gibi bir yardım, çözüm, hayatındaki sorunları tam da onun istediği gibi söküp atacak güçlü bir leke çıkarıcı olmanı beklediğinde.... çok zor. Üstelik sen hala   üstünü başını leke içinde bırakarak her günü bitiriyorsan. Valla çok zor. 

 Dolmuşla dön dedim. Çok sıra var diye aradı. Birşey olmaz bekle dedim. Ama o kadar geç kaldı ki hava kararmıştı. Ara sokaklar neredeyse zifiri olunca dayanamadım, elimde evin anahtarlarıyla dolmuş durağına doğru yürüdüm. Yolda karşılaştık. Kafayı eğmiş, omuzlar düşmüş. Baktım ağlıyor. Dersanede can sıkıcı bir olay yaşamış. "Bullying" de dedikleri olaydan. Üçlü bir kız çetesi. Omuz atmışlar. Ama o attıkları omuz  yerle bir etmiş gururunu. Eve kadar dertleşerek yürüdük. Evde daha ayrıntılı konuşuruz dedim. Evde de el birliğiyle taktikler geliştirdik. Çünkü çözüm bulmamız için onun da şartları vardı: idare ile konuşmak, öğretmenlerle veya kızlarla veya aileleri ile konuşmak yasak. Ailesine yetiştirmiş korkak dedirtmeden nasıl davranması gerektiğini konuştuk. Aklına yattı. 

Çocuk yapma, doğurma, bakma dert değil de adam gibi karşına dikilip bir derdi olduğunda sana akıl danışması çok zormuş. Yoksa ben bilirdim gidip omuz atmasını:)

9 Yorum:

nehirineylemleri dedi ki...

Hmm işler kızlar büyüdükçe karışıyor. Ben napıcam acaba o zamanlar geldiğinde. Dayanamaz kesin gidip omuz atardım heralde:)

Brajeshwari dedi ki...

birisi ona omuz atiyorsa, gülümsesin... Dogru yolda, hep düsmanları olur, anlasilamayabilir insan:))

ayrica yasak listesinde blog okuyanları yok..ver bize, biz omuzlarını okşayalım:))

Anne ve Bebisi dedi ki...

offf o zamanlarimi hatirladim :) Bizim dertlesecek kimsemiz de yoktu, nasil atlattik o donemleri...

Pratik Anne dedi ki...

Ben de benzer donemlerdeki sikintilarimi anneme anlattigimda hep "onemseme, cevap verme. sen onlardan cok cok daha iyisin" derdi. O zaman karsi tarafin laflarini, davranislarini durdurmaya pek ise yaramiyor tabi boyle laflar. Ama sunu biliyorum ben anlik uzuldugum kadar onemsemedim de hakikaten. Ve kendi kendime inanarak ben soyle iyiyim ben boyle iyiyim diye diye astim o donemleri. Hep dik durdum. Bu annemlerin daha once yaptiklari birseyden dolayi kendime guvenmemden mi, yoksa dogustan kendime inanmamdan mi onu bilemiyorum. Bildigim tek sey var, kesinlikle ve kesinlikle bullying yapanlarin bir ozguven problemleri oluyor ve kendilerini baskalarini ezerek ispatlamaya calisiyorlar. Kiziniz bunu bilirse dik kalmasina yardimci olabilir.
Allah kolaylik versin hem size hem kiziniza.

minik dedi ki...

Dün okuldan gelen kızım çok üzgündü.Oysa yeni başladığı okulunda öyle mutluyduki dört gündür.Beşinci gün tesadüfen bakışlarının karşılaştığı bir kız haber göndermiş ''bir daha bu tarafa bakmayacak'' diye.İKİ GÜNDÜR KONUŞUYORUZ.Kafamı takıp ders çalışamamaktan korkuyorum anne diyor.Ve onunda kuralları var.Kimseye ama kimseye söylenmeyecek.O yüzden sizi çok iyi anlıyorum .

yasemin dedi ki...

ben ara ara eski defterleri okuyorum. bugünlerde tam su'yun yaşındayken yazdıklarımı okuyorum. her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlatmışım. işte, çok aşıkmışım, en yakın kız arkadaşlarımla bozuştuğum, onunla bununla tartıştığım, evdekiler tarafından itilip kakıldığım oluyormuş, derslerim boka sarıyormuş, okuldan kaçıyormuşum vs. vs....

olan biteni anlatacak kimsem olmadığı için defterler dolusu yazmışım. bence soruna çözüm bulamasan da, bence bulamayacağın zamanlar bulduklarından fazla olacaktır, insanın derdini dinleyen bir ailesi olması çok önemli. ben okudukça onu anlıyorum. anlatacağı, soracağı, yargılanmayacağını, dışlanmayacağını bileceği bir güvenilir sakin liman, her zaman, hele de o yaşlarda insana lazım olan. sen su için öyle bir yersin zaten.

Sardunya dedi ki...

Nehirin güzel annesi

Valla daha insancıl bir hal alıyor aslında. Bir uzaylı büyütmekten daha kolay elbette. Ama hala kendisiyle uğraşan bir anneyse söz konusu olan kel- merhem ilişkisine de dönebiliyor kızıyla ilişkisi:)))

Brajeshwariciğim

Zaten o yolu uyguladığı için önermeme gerek bile kalmadı. İyilikle karşılık ver dedik. Mümkünse de yok say. Koridorda da sıkıştırdı. Buyur geç de ya da dön arkanı git. Ya sevgi ya körlük. Ama şiddet ve kötülük asla çözüm olmuyor gerçekten de.

Sardunya dedi ki...

MK'nın anneciği

Valla ben direkt silmişim. İlkokul ile üniversite arası simsiyah. Hiçbirşey yok gibi. Daha doğrusu hatırladıklarım arasında sorun yok. :)))

Pratik Anneciğim

Üç kişi birden tavsiyelerde bulunduk. Bir tanesi de buydu. Ama en önemlisi dinlendiğini, sesini duyan birisinin olduğunu farketmesiydi. O bile özgüveni tavan yaptırdı.

Sardunya dedi ki...

Minik

Hoşgeldin:))) Burdaki sır gerçekten de olayın ne olduğu sizin ne akıl verdiğinizden öte onun koyduğu kurallara uymanız. İsterse dünyanın en salak öğüdünü verin ama onun kurallarına göre:)) Biz de öyle oldu yani.

Yasemin

Öyle bir yer olmaya çalışıyorum ama buna rağmen öyle uyduruk daha doğrusu uyduruk demeyim de hiçbirş şekilde anlatmaktan çekinmeyeceğini düşündüğüm sorunlarını gizliyor ki. O zaman da diyorum ki belki de anne-kız ilişkisinin doğasında bir parça anlaşılmamak ve buna şartlanmak yatıyordur ne bileyim:))
İnşallah doğuma gitmemişsindir de bunu okursun:)