Öpücük balığım*

"Bir ricam olacak. Lütfen çocuklarınıza "hayır" demeye başlayın. Siz onları hep "evet"le büyütüyorsunuz, ilk hayır'ı bizden duyunca şok oluyorlar, tüm çatışmayı bizle yaşıyorlar. Sadece "evet"lerden oluşan bir dünyada yaşamadıklarını lütfen çocuklarınıza hissettirin."

"Siz onlara her istediklerini alma, temin etme ile yükümlü değilsiniz. Tek bir sorumluluğunuz var. Sevgi vermek. Ama koşulsuz sevgi. "Odanı toplarsan severim ", "iyi not alırsan öperim" vs şartlara bağlı sevgiden bahsetmiyorum. Siz dünyaya getirdiniz. Siz istediniz diye bu dünyadalar. bunun karşılığında anne-baba olarak onlara sevgi vermekle mü-kel-lef-si-niz!"

"Lütfen çocuklarınıza sanatı gösterin, öğretin. Deneyimleri arasında mesela tiyatro olsun. Akademik başarı elbette hedeflerimiz arasında. Ama farklı dünyaları, bakış açılarını, deneyimleri de bilsinler istiyoruz."


Bu sözler bir pazar günü, okullar açılmadan yapıldığı için kesin para isteyecekler diye önyargıyla gittiğim ancak "ben eğitimciyim para işleri beni ilgilendirmez" diyerek veli toplantısındaki konuşmasını bitirip beni utandıran Aktris'in yeni lisesinin müdürüne ait. elbette bilmediğimiz şeyler değil. Üç beş satır okuyup kafayı kaldırıp dünyaya bakan her ana babanın duyduğu, bildiği, elinden geldiğince yaptığı şeyler. Ama genelde bu konulara ilkokullarda yoğunlaşılır ya. Lisede de bu duyarlılığı görünce etkilendim. Çünkü enaz ilkokul kadar, belki de daha fazla ilgi ve sevgi lazım  bu fırlamalara.

*