“Gerçek manada yazmak yalnız bir hayattır. Cemiyetler yazarın yalnızlığını bir ölçüde hafifletse de sanmıyorum ki yazısını iyileştirsin. Yazar yalnızlığını üzerinden attıkça sosyal çevrelerde itibarı artar ama genellikle yazdıkları kötüleşir. Çünkü bu iş yalnız yapılan bir iştir ve eğer yeterince iyi bir yazarsa her gün ya ebediyetle yahut ebediyetin yokluğuyla yüzleşmek zorundadır.”
Sabah yaseminle konuştuk. Ne zaman böyle olduk ki diye. Katıksız ve tutarlı asosyallere nasıl gıpta ettiğimizi hatırladık. İyi oldu.
Özet dersim: Maşuk haklıymış be ya
8 Yorum:
O zaman Sardunya aktive olacak diye umutlanıyor ve görüşelim şekerim, kahve neyin içeriz diyorum, sade olsun :)
Seni severek okuyorum ama yalnız kalmana da gönlüm razı değil :D
Dönüşüm muhteşem olacak leylak can. Du bi bakalım
Aslında yalnızlık değil de gereksiz temasdan kaçma özgürlüğü diyelim
Gereksiz temaslara zorunlu olarak maruz kalmamayı tercih edebilmek maalesef lüks bir tercih gibi oluyor. Halbuki en temel ihtiyaç. Bir seçim olmazsa yaşamıyor insan, sürükleniyor. Para kazanmak için kendine yapay gelen ilişkiler içine girmeme seçimi olabilmeli...
Sevgiler.
Gereksiz temaslara zorunlu olarak maruz kalmamayı tercih edebilmek maalesef lüks bir tercih gibi oluyor. Halbuki en temel ihtiyaç. Bir seçim olmazsa yaşamıyor insan, sürükleniyor. Para kazanmak için kendine yapay gelen ilişkiler içine girmeme seçimi olabilmeli...
Sevgiler.
Nelerin temel ihtiyaç nelerin lüks olduğu o kadar karışmış ki... Iki adım geri gidip uzaktan bakmak lazım bazen. Belki o zaman bir ayikma olur. O da belki.gerçi hepsi boş bunların. Yükünü tasiyamadigin yerde mecbur ayikiyorsun :)
Sardunyalarimizi tanistirsak
Yorum Gönder