Geçen hafta çözdüm kafa karışıklığımın sebebini... ne kadar karışık çekmece varsa benim beynim ve ruh halimde hızla aynı karmaşayı kendine huy ediniyor ve sonrakafamdan geçenleri kontrol edemiyorum, düzenleyemiyorum, günlük yapacağım işleri bile hizaya sokamıyorum. Bu anlatılması zor bir ruh hali ve sanırım sadece yaşayanlar bilebiliyor bunu... yani bir çekmece mi karmaşık... anında kalkıp düzeltmem, düzeltemem ... üstelik hayıflanır dururum çekmecenin haline... bir süre sonra ki bu süre uzun sürmez günlük planım ki alakasız işlerden oluşur o çekmecenin karmaşasına bürünür... bilemem önce kitap mı okumalı, yemek mi yemeli vs vs vs. o yüzden önce bir güzel oturdum, aradım, taradım... şu enfes siteyi buldum. sonra okudukça gaza geldim, tüm evi bahçeye yığıp ayıklayarak geri yerleştirmek istedim ama o takati de bulamayınca dedim ki... her gün bir minik iş, bir yeri düzenle... bununla paralel bir şekilde ve de çoğu insana tuhaf gelecek bir şekilde beynini düzenle... gerçekten işe yarıyor... mesela bir çekmeceyi düzeltiyorum... ordan kullanılmayan ucu kırık kalemleri, Aktrisin simsiyah silgilerini, nereye ait olduğu belli olmayan anahtarları falan attıkça hooop hafifliyorum, işim bitince de dinlenirken bir sonraki adımda ne yapacağımı çok iyi biliyorum... her gün bir yeri elden geçirme kararı aldım... küçük adımlarla...
önce telefon sehpası ve tahtı diyelim:)))
önce telefon sehpası ve tahtı diyelim:)))
sonra genel olarak salondaki mini kitap köşesi
sıradaki ise en zoru: Aktris'in dolabı!!!!
7 Yorum:
:)) sardunyacım,
işlerini bitirince bizde gelirmisin yok ya da gelmede o elindeki sihirli değneği bana da bir dokunduruver olurmu canım...
Ah Denizcim bilmezmiyim ne zordur çekmeceleri düzenlemek dahası hep düzenli tutmak ! Ben de arada heyacanlanıp başlarım toplamaya. Fakat tüm gün sürüp üstüne bir de hepsini tamamlayamayınca neyse kalanı sonra yaparım der vazgeçerim.. Çünkü her bulduğumu dener, işin içinden bi türlü çıkamam. Kolay gelsin sana:)
Sardunya bu kadar mı olur, bu kadar mı benzeşiriz bu çekmeceler konusunda...
Ne kadar zor gelir onları boşaltıp düzenlemek, düzeltince pek bi hoş olsalar da çok sıkıcııı.Her seferinde bi daha bu hale gelmeden düzenli tutayım diyorum ama ne mümkün elime geçeni aceleyle tık tıkıştır.Sonra da dağınık diye dert yan.ben buyum işte:((((
Aynen aynen aynen.Tam ben!Ev pis,dolap,çekmece alt üstse ben de alt üstümdür.Kurtkadın olurum.Hayda bre pehlivan,bi girişirim düzelt,at,topla.Bir kaç günlük saltanat sadece.Hele kızlar hele kızlar.Savaş alanına helikopterle inip düzelirim yani.
ben hala kutu isindeyim sardunya. dolabimın içine kutu almam lazım benim. yada senin dediğin gibi yapayım diyorum
nimet
evet. zaten her gün mutlaka okuduklarım arasındasın. valla benim bu toparlanma işi uzun süredir devam ediyor sanırım bir ay daha da sürer... hepsini bir çırpıda bitiremiyorum... her güne birkaç iş. bu arada tavsiye ettiğim linke baktın mı bilmiyorum. insanı epey gaza getiriyor:)
ece, yeşim ve zeyno... teşekkür ederim kolay gelsin dilekleriniz için
biyonik kedi... ben de japon kılıç ustalarına benzetiyorum kendimi özellikle kaplumbağa uyurken bu kadar sessiz ve seri hareket kabiliyeti kılıç ustası olsaydım çok işime yarardı:)
nimet... yok kardeş o kutular buraya gelinceye kadar napacağız peki? bir de bence kutuların hepsi şeffaf olmalı o zaman ki göreyim bir sürü ıvır zıvırı:))
Yorum Gönder