Loş bir dükkanım olsa. Ara sokakta. Cadde üstü olmasın. Kapısında çıngırak asılı olsa. Radyo açık olsa hep. Sevdiğim illüstrasyonları kendi zevkime göre assam duvarın birine. Öbürüne müşterilerin paralarını ödemedikleri, unuttukları, almaktan kaçtıkları fotoğraflar, resimler asılı olsa.
Tüm gün çerçeve yapsam. Cam çivilerini ağzıma dizip mırıldana mırıldana…
Çok sıkkınsam söylene söylene…
Keyifliysem şarkı tüttüre tüttüre….
ÇERÇEVECİ OLMAK İSTİYORUM
7 Yorum:
sen sanal bir çerçevecisin zaten:)
Hah bende onu diyecektim..hepimize yaptın..boş duvarlarına da kimsenin unutmadığın ama senin kendi cercevelerini astın..daha ne olsun ki..
çerçeveyi bir an çevreci okuyunca çevrecinin daniskası geldi aklıma:)
Belki komik olucak ama bende bazen bir yufkacı dükkanım olsun ve bende o incecik yufkaları katlayıp kagıtlara sarayım yanında yumurta posetlıyıp satayım isterim:)Nedendir bilmem ama yufkacıların kokusu vardır ya bi hoşuma gider ki anlatamam.
Bende resmi dairede kimlik presslemek istiyorum. Yanik naylon kokusu esliginde... Tek sorumlulugum o makinayi kullanmak olsun.
Ben de café acmak istiyorum. Yaptığım tüm kahveleri kendim içmek, pişirdiğim tüm cookie'leri tatmak istiyorum. Begenmeyenlerin tabaklarında kalanları da afiyetle mideye indirmek, oh sefam olsun demek istiyorum
ooo tek manyak ben değilmişim... Döküldünüz tek tek:)
Yorum Gönder